رونوشتی

بیشتر نوشته‌های حفظ شده با نسخه اصلیِ اثر، آشکارا تفاوت دارند. دلیل این تفاوت آن است که این آثار یا نگارشی از نوشته‌های دکلمه شده و خوانده شده هستند، یا رونوشتی از نوشته‌هایی که پیشتر نگاشته شده بودند. در حین نقل دهان به دهان یک اثر، وفاداری به نویسنده‌ای که اغلب ناشناس بود، احتمال بسیار کمی داشت. از سوی دیگر، نوشتگران صومعه‌ها هر جا که صلاح می‌دیدند به خود اجازه اصلاح می‌دادند؛ بنابراین نوشته‌ها پس از خلق شدن در معرض تغییر بودند؛ هر راوی یا نوشتگر جدید آثار را بر پایه سلیقه خود یا سلیقه مردم روزگار اصلاح می‌کرد و نویسنده مشترک اثر می‌شد.

احمد بن عماد الدین پزشک ، نویسنده و شیمیدان مسلمان ایرانی بود. او احتمالاً از اهالی نیشابور بوده است. از زندگی وی اطلاعات زیادی یافت نشده و شهرت او به نوشتهٔ مشهورش پیوند دارد. او نویسنده یک رساله کیمیاگری معروف به نام فی صناعة اکسیر است که نسخه خطی آن در کتابخانه ملی پزشکی ایالات متحده آمریکا نگهداری می‌شود. این نسخه هیچ رونوشتی ندارد. در این نسخه یادداشت‌های حاشیه گسترده وجود دارد که نقل قول‌هایی از جابر بن حیان در آن دیده می‌شود.