رمولوس

معنی کلمه رمولوس در لغت نامه دهخدا

رمولوس. [ رُ ] ( اِخ ) بموجب افسانه های قدیم روم نخستین بانی شهر رم بود. پدر او نومیتر برادر آمولیوس پادشاه شهر آلبا بود که بدست برادر هلاک شد و آمولیوس پس از کشتن وی فرزندان او رمولوس و رموس را نیز به رود تیبر انداخت لکن امواج آب آن دو کودک را به ساحل برد و ماده گرگی آن دو را شیر داد و چون به سن رشد رسیدند نخست آمولیوس قاتل پدر را هلاک ساختند، سپس بر فراز تل پالاسیوم شهری بنا نهادند. رمولوس حدود شهر را با شیاری معین کرد و چون برادرش برخلاف قواعد مذهبی از آن حد تجاوز کرد او را بکشت و برای اینکه شهر جدید را جمعیتی گرد آورد آن را مأمن دزدان و راهزنان ساخت. پس از آن بامردم سابین و سایر نواحی اطراف بجنگید و سرانجام به سال 715 ق. م. در میان طوفان سختی درگذشت. ( از تمدن قدیم تألیف فوستل دوکولانژ ترجمه نصراﷲ فلسفی ).

معنی کلمه رمولوس در فرهنگ فارسی

پسر ایلیایا راسیلویا و مارس و برادر رموس است . طبق روایات موسس و نخستین پادشاه شهر رم ( پایتخت رم قدیم و ایتالیا ) است ( گویند از ۷۵۳ تا ۷۱۵ق م. سلطنت کرده ). وی برادر خود رموس (ه.م. ) را بکشت و طبق روایت بر اثر صاعقه ای در گذشت .
بموجب افسانه های قدیم روم نخستین بانی شهر رم بود

جملاتی از کاربرد کلمه رمولوس

زمانی که امپراطوری رم در حال فرو ریزی است، «رمولوس آگوستوس» جوان از شهر می‌گریزد، و پا در راهی خطرناک برای رسیدن به طرفدارانش در بریتانیا، می‌گذارد.