رفتاردرمانی

معنی کلمه رفتاردرمانی در دانشنامه آزاد فارسی

رفتاردرمانی (behaviour therapy)
در روان شناسی، استفاده از اصول رفتاریِ حاصل از نظریه های یادگیری، برای درمان برخی از بیماری ها مثل هراس ها، وسواس ها، و مشکلات جنسی و بین فردی. تصور می شود علایم این بیماری ها الگوهای رفتاریِ آموخته شده ای اند و درمان به فرد کمک می کند آن الگوها را فراموش کند. مثلاً، برای درمان هراس، بیمار به تدریج و در بیست جلسه در موقعیتی که باعث ترس او می شود قرار می گیرد تا از میزان ترس کاسته شود. این نوع درمان حساسیت زدایی نامیده می شود. برخی از روش های دیگر عبارت اند از درمان بیزارکننده که در آن رفتار نامطلوب با یک تحریک نامطبوع، مثل شوک برقی خفیف، همراه می شود؛ شرطی سازی عامل که در آن رفتار موردنظر با پاداش تقویت یا با تنبیه ضعیف می شود؛ و درمان های ویژه ای مثل روش زنگ و پوشک برای درمان شب ادراری که اگر بیمار در بستر ادرار کند زنگ بلندی به صدا در می آید.

معنی کلمه رفتاردرمانی در ویکی واژه

نوعی روان‏درمانی که در آن برای درمان از اصول روان‌شناسی رفتارگرا استفاده می‏کنند.

جملاتی از کاربرد کلمه رفتاردرمانی

با وجود این مسائل پیش آگهی مبتلایان با درمان خوب است، روان درمانی بینش‌گرا و رفتاردرمانی جهت درمان مبتلایان به کار می‌رود.
روان‌درمانی تحلیلی و رفتاردرمانی، شرکت در گروه‌های خودیاری و همچنین خانواده درمانی، کاهش استرس‌های محیطی و دارو برای درمان به کار می‌رود.
همانند سایر اختلالات شخصیت، روان درمانی راه اصلی درمان در بیماران با اختلال شخصیت اجتنابی است. روان درمانی نوعی مشاوره فردی است که بر تغییر تفکر (شناخت درمانی) و رفتار (رفتاردرمانی) فرد تمرکز می کند. روش درمان احتمالاً براساس غلبه بر ترس ها، تغییر فرایندهای فکری و رفتارها و کمک به فرد برای مقابله بهتر با موقعیت های اجتماعی است. در این روش ممکن است از داروهایی مانند داروهای ضدافسردگی یا ضداضطراب برای کمک به کنترل اضطراب افراد مبتلا به این اختلال استفاده شود. با این حال، برای گرفتن بهترین نتیجه درمانی، درمان دارویی باید همراه با روان درمانی صورت گیرد؛ درمان برای افراد مبتلا به این اختلال زمانی مؤثرتر است که اعضای خانواده نیز همکاری و در رویه درمان از فرد پشتیبانی کنند.[۷]