ربیبه

معنی کلمه ربیبه در لغت نامه دهخدا

( ربیبة ) ربیبة. [ رَ ب َ ] ( ع اِ ) دختر زن از شوهر دیگر. ج ، رَبایِب. ( از مهذب الاسماء ).دختر زن. ( ترجمان جرجانی ص 51 ) ( از اقرب الموارد ). دختر زن که آنرا زن از شوهر سابق همراه آورده باشد. ( غیاث اللغات ). دختر زن مرد از غیر او. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) ( آنندراج ). دختراندر. ( دهار ) ( فرهنگ فارسی معین ). دختر پس آورد و دختر زن. ( ناظم الاطباء ). دختندر. نادختری. دختر زن از شوهر پیش نسبت به شوهر کنونی. ( یادداشت مرحوم دهخدا ). || دایه و آنچه بجای او باشد. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) ( آنندراج ). دایه. پرستار کودک. ج ، ربایب. ( فرهنگ فارسی معین ). || گوسپند خانگی جهت شیر. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ) ( آنندراج ). گوسفند دوشاب که در خانه دارند. ( دهار ). || بره در خانه پرورده. ج ، رَبائِب. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) ( آنندراج ). || زن مرد در صورتی که او را از شوهر پیشین پسری باشد. ( از اقرب الموارد ). || دختر شوهر از زوجه دیگر. دختراندر.

معنی کلمه ربیبه در فرهنگ معین

(رَ بَ یا بِ ) [ ع . ربیبة ] (اِ. ) دختر زن از شوهر سابق .

معنی کلمه ربیبه در فرهنگ فارسی

دایه، پرستارکودک، دخترزن ازشوهردیگر، ربائب
( اسم ) ۱ - دختر زوجه شخص از شوهر سابق وی دختر زن دختراندر . ۲ - دختر شوهر از زوجه دیگر دختر اندر . ۳ - دایه پرستار کودک جمع ربائب ( ربایب ) .
دختر زن از شوهر دیگر یا دایه و آنچه بجای او باشد یا دختر شوهر از زوجه دیگر.

معنی کلمه ربیبه در دانشنامه آزاد فارسی

رَبیبه
دخترِ زن را گویند که از شوهر دیگر است، چه آن که قبلاً بوده باشد یا بعداً به دنیا بیاید. ربیبه با شوهرِ مادر خود، در صورتی که شوهر با مادر ربیبه نزدیکی کرده باشد، مَحْرَم است. ربیبه فقط به همان شوهر محرم است و سایر اقربای شوهر مانند پسر او، محرمیتی با ربیبه ندارند.

معنی کلمه ربیبه در دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] فرزنددختر ی را که زوجه از ازدواج قبلی داشته که بعد از ازدواج مجدد نسبت به همسرش محرم هست، ربیبه می گویند.
رَبیبه به دختر همسر از شوهر دیگر اطلاق می شود.
معنای اصطلاحی ربیبه در فقه
ربیبه به دختر زوجه از شوهر دیگر اطلاق می شود؛ اعم از دختر نسبی یا رضاعی ؛ بدون واسطه یا با واسطه، مانند دختر دختر یا دختر پسر زن؛ قبل از ازدواج زن با شوهر فعلی، به دنیا آمده باشد یا بعد از آن.
ابوابی که از ربیبه در فقه بحث شده
از آن در باب نکاح سخن گفته اند.
احکام ربیبه
...
[ویکی شیعه] رَبیبه به دختر همسر(زوجه) گفته می شود. در قرآن و منابع فقهی اسلامی ربیبه از محارم ناپدری بوده و ازدواج با او حرام است. بر اساس نظر فقها نوه پسری و دختری همسر نیز ربیبه شوهر به شمار می آید.
فقها حرمت ابدی ازدواج ربیبه با شوهرزن را مشروط به آمیزش با مادر ربیبه دانسته اند. ربیبه و شوهرزن از یکدیگر ارث نمی برند.
برخی ازدواج سرپرست با فرزندخوانده را نیز مانند ازدواج با ربیبه حرام دانسته اند در عین حال بسیاری از فقها معتقد به جواز ازدواج با فرزندخوانده هستند.

معنی کلمه ربیبه در ویکی واژه

ربیبة
دختر زن از شوهر ساب

جملاتی از کاربرد کلمه ربیبه

رسول (ص) گفت: تو می‌دوست داری که من چنین کنم؟ گفت: آری دوست دارم، و خواهر خود را نیک‌بختی و نیک جهانی می‌خواهم. رسول (ص) گفت که: او مرا حلال نیست، و روا نباشد که وی را بزنی کنم. ام حبیبه گفت: یا رسول اللَّه ما چنان دانستیم، و در آن حدیث کردیم که تو دختر بو سلمه می‌خواهی که بزنی کنی، گفت: دختر بو سلمه که مادرش ام سلمه است که زن منست؟ گفت: آری. رسول (ص) گفت: او ربیبه منست. در حجر من پرورده، و اگر نیز ربیبه نبودی، هم حلال نبودی مرا، که وی دختر برادرم است از جهت رضاع کنیزکی نوبی بود که مرا و بو سلمه را بیکدیگر شیر داد. آن گه رسول خدا گفت: دختران و خواهران خود را بر ما عرضه مکنید.