ربوبی. [ رَ بی ی / بی ] ( از ع ، ص نسبی ) نسبت به رب. ( المنجد ). منسوب الی رب علی غیر قیاس. ( ازآنندراج ) ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ). خدایی. الهی.منسوب به رب بدون قیاس ، یا به ربوبیت و باء فتحه داده شده است چنانکه در بصری است. ( از اقرب الموارد ). - علم ربوبی ؛ علم خدایی.
معنی کلمه ربوبي در فرهنگ معین
(رُ ) [ ع . ] (ص نسب . ) خدایی ، الهی .
معنی کلمه ربوبي در فرهنگ عمید
ربانی، خدایی.
معنی کلمه ربوبي در فرهنگ فارسی
منسوب به رب، ربانی، خدایی ( صفت ) منسوب به رب خدایی الهی ربانی .
معنی کلمه ربوبي در ویکی واژه
خدایی، الهی.
جملاتی از کاربرد کلمه ربوبي
مرحوم میرزای اصفهانى الشواهدالربوبية را پيش من مى خواند ولی فهم مطالب فلسفى برایش صعب الامور بود.