در این آلبوم شاهین نجفی به همراه بابک خزایی و مجید کاظمی تجربیات جدیدی را در تنظیم و آهنگسازی داشتهاند. کارهایی چون فیسپوک، رانندگی در مستی، شکل ایرانیزه شدهٔ سبک «تریپ هاپ» میباشند. در کارهایی چون «نگفتمت نرو»، «سگ هار» و «بعد از تو» مایههایی از جز نو و «ممیز صفر»، «ناگهان» و «نی نوش» تمایلی موسیقایی به فیوژن دارند.