رأی‌دهی

برخی‌ها عضو کنگره ال بیل را یک سیاستمدار محافظه‌کار و برخی‌های دیگر وی را یک میانه‌روی می‌دانستند. مطالعه‌ای که رالف نیدر پیرامون سابقه رأی‌دهی بیل در ۱۹۷۲ میلادی انجام داد، می‌گوید: «به مشکل می‌توان گفت که وی چگونه سیاستمداری است. وی در بیشتر موارد، به‌ویژه قوانین مرتبط با اقتصادی، به سوی محافظه‌کاری گرایش دارد. اما زمانی که صحبت از مسائل مردمی می‌شود، به‌ویژه مسائل مرتبط با جوامع ستمدیده آمریکایی، بیل یک لیبرال است».

در ۲۱ تیرماه ۱۳۹۶، علی‌اصغر عنابستانی، عضو ستاد رئیسی و مشاور عالی شهردار مشهد، در واکنش به اظهارات مشاور وزیر کشور، طی نامه‌ای به رحمانی فضلی، توضیحات مشاور او در مورد کمبود تعرفه را فرار به جلو خواند و جلوگیری عمدی دولت از رأی‌دهی حدود ۴ میلیون نفر عمدتاً در استان‌هایی که ابراهیم رئیسی طبق نظرسنجی‌ها رأی بیشتری داشته را محرز خواند. او گفت علی‌رغم چاپ ۱۱ میلیون تعرفه اضافی از طرف دولت، این تعرفه‌ها به موقع به حوزه‌های رأی‌گیری رسانده نشده است.

یازدهمین دوره انتخابات ریاست‌جمهوری ایران در ۲۴ خرداد ۱۳۹۲ برگزار شد و با پیروزی حسن روحانی به پایان رسید. در این دوره از انتخابات ۵۰٬۴۸۳٬۱۹۲ نفر واجد شرایط رأی‌دهی بودند که از این میان ۱٬۶۳۱٬۲۰۶ نفر رأی‌اولی بودند. همچنین برای این انتخابات ۱۳۰ هزار صندوق اخذ رأی در قالب ۲۰ هزار شعبه در نظر گرفته شد. بنابر آمار منتشر شده از سوی سرپرست اداره‌کل رسانه‌های خارجی، برای پوشش رسانه‌ای انتخابات، ۴۲۱ خبرنگار از ۱۹۳ خبرگزاری متعلق به ۲۸ کشور جهان مجوز خبرنگاری در روز انتخابات را دریافت کرده‌اند.

اندکی پس از مدرک دکترا، گیبارد اولین اثبات این حدس را ارائه کرد که رأی‌دهی تاکتیکی یکی از ویژگی‌های ذاتی سیستم‌های رأی‌گیری غیردیکتاتوری با حداقل سه انتخاب است؛ حدس مایکل دامت و رابین فارکوهارسون. این اثر در نهایت به «قضیه گیبارد» معروف شد که در سال ۱۹۷۳ منتشر شد. مارک ساترویت بعداً روی قضیه مشابهی کار کرد که در سال ۱۹۷۵ منتشر کرد. ساترویت و ژان ماری برین مقاله‌ای را در سال ۱۹۷۸ منتشر کردند که در آن اثبات‌های ریاضی گیبارد و ساترویت را به‌عنوان «قضیه گیبارد-ساترویت» توصیف کردند و رابطه آن را با قضیه عدم امکان ارو توصیف کردند.