معنی کلمه ذکیه در لغت نامه دهخدا ( ذکیة ) ذکیة. [ ذُ / ذَ ی َ ] ( ع اِ ) فروزینه که بدان آتش افروزند. هیزم آتش انگیز. ( مهذب الاسماء ). ج ، ذکی.ذکیة. [ ذَ کی ی َ ] ( ع ص ) تأنیث ذکی. نار ذکیة؛ آتش زبانه زن. آتش شعله زن. || رائحة ذکیة؛ بوئی تیز. بوئی تند.
معنی کلمه ذکیه در فرهنگ اسم ها اسم: ذکیه (دختر) (عربی) (تلفظ: zakiye) (فارسی: ذَکيه) (انگلیسی: zakiye) معنی: زیرک، باهوش، ( مؤنث ذکیّ ) به معنای تیز هوش و با هوش، زن تیز خاطر
جملاتی از کاربرد کلمه ذکیه دلیل این امر باید اقرار متهم یا حداقل دو شاهد مرد مسلمان بالغ «تذکیه الشهید» (راست و بی گناه) باشد.