ذات الصدور

معنی کلمه ذات الصدور در لغت نامه دهخدا

ذات الصدور. [ تُص ْ ص ُ ]( ع اِ مرکب ) افکار. اندیشه ها. حاجتها. ( مهذب الاسماء ). مضمرات قلب : انه علیم بذات الصدور. ( قرآن 5/11 ).

(تُ صُّ ) [ ع . ] (اِمر. ) ۱ - افکار، اندیشه ها. ۲ - حاجت ها.

۱. اندیشه ها، افکار.
۲. رازها.
۳. حاجت ها.

( اسم ) ۱- اندیشه ها افکار ( ماخوذ از آیه ۷ سوره هود : (( انه علیم بذات الصدور ( او باندیشه ها آگاه است ) . ۲ - حاجتها .
افکار . اندیشه ها .

افکار، اندیشه‌ها.
حاجت‌ها.

یوسف و موسی ز حق بردند نور در رخ و رخسار و در ذات الصدور