دیررس

چهار گونه طبقه‌بندی برای علائم وجود دارد: «حاد»، «حاد دیررس»، «عمومی پیشرونده» و «دائمی».

زنار رگ خامی ما چون رگ سنگ است خورشید کباب ثمر دیررس ماست

بازماندگان سرطان دوران کودکی همچنین در معرض خطر ایجاد اثرات سوء بر کلیه‌ها و کبد هستند. خطر عوارض جانبی دیررس کبدی در بازماندگان سرطان کودکان در کسانی که تحت رادیوتراپی کبد قرار گرفته‌اند و در افرادی که عواملی مانند شاخص توده بدن بالاتر و هپاتیت ویروسی مزمن دارند، افزایش می‌یابد. برخی از روش‌های درمانی و جراحی کبد همچنین ممکن است خطر عوارض جانبی کبد را در بازماندگان سرطان کودکان افزایش دهد.

از خامی ما عشق به زنهار درآمد خون شد دل باغ از ثمر دیررس ما

انتظار بیخودی ما را جنون پیمانه‌ کرد خلق مستان از شراب دیررس تنگی کند

دیابت یکی از عوارض دیررس پانکراتیت مزمن است. تفاوتی که در این نوع دیابت وجود دارد تخریب کل غدد درون‌ریز پانکراس است و لذا ترشح گلوکاگون هم کاهش می‌یابد، در نتیجه در این بیماران دیابتی احتمال بروز هایپوگلایسمی (افت قند خون) در پی درمان بیشتر می‌شود. غیر از پانکراتیت دیابت می‌تواند عارضه هر نوع صدمه وارد شده به پانکراس شامل عفونت‌ها، جراحی برداشتن پانکراس و سرطان پانکراس نیز باشد.

هوا می‌تواند در زیر پوست در عفونت‌های نکروزه مانند گانگرن بافت محبوس شود، که به عنوان یک علامت دیررس در گانگرن گازی رخ می‌دهد، که علامت مشخصه آن است. آمفیزم زیر جلدی نیز یکی از مشخصه‌های گانگرن فورنیه در نظر گرفته می‌شود. علائم آمفیزم زیر جلدی زمانی ایجاد می‌شود که ارگانیسم‌های عفونی با تخمیر، گاز تولید می‌کنند. هنگامی که آمفیزم به دلیل عفونت رخ می‌دهد، علائم سیستمیک بودن عفونت، یعنی اینکه به خارج از محل اولیه گسترش یافته‌است، نیز وجود دارد.

در موارد کشنده آبله معمولی، مرگ معمولاً بین روزهای ۱۰–۱۶ بیماری رخ می‌دهد. علت مرگ بر اثر آبله مشخص نیست، اما اکنون مشخص شده است که عفونت چندین اندام را درگیر کرده است. کمپلکس‌های ایمنی در گردش، ویرمی شدید، یا یک پاسخ ایمنی کنترل نشده ممکن است از عوامل کمک کننده باشند. در آبله هموراژیک اولیه، مرگ به‌طور ناگهانی حدود شش روز پس از ایجاد تب اتفاق می‌افتد. علت مرگ در موارد هموراژیک اولیه معمولاً به دلیل نارسایی قلبی و ادم ریوی است. در موارد هموراژیک دیررس، ویرمی بالا و پایدار، از دست دادن شدید پلاکت‌ها و پاسخ ایمنی ضعیف اغلب به عنوان علل مرگ ذکر شد. در آبله مسطح، حالت‌های مرگ مانند سوختگی‌ها، با از دست دادن مایعات، پروتئین و الکترولیت‌ها و سپسیس سوزان‌دهنده است.

آبراهه معمولی در حدود ۵۰ تا ۷۵ درصد مواقع کشنده است، نوع معمولی نیمه همجوار در ۲۵ تا ۵۰ درصد مواقع کشنده است، در مواردی که بثورات گسسته هستند، میزان مرگ و میر کمتر از ۱۰ درصد است. میزان کلی مرگ و میر برای کودکان زیر ۱ سال ۴۰ تا ۵۰ درصد است. انواع هموراژیک و تخت بیشترین میزان مرگ و میر را دارند. میزان مرگ و میر برای آبله نوع هموراژیک صاف یا دیررس ۹۰٪ یا بیشتر است و تقریباً ۱۰۰٪ در موارد آبله خونریزی دهنده اولیه مشاهده می‌شود. میزان مرگ و میر برای واریولای مینور ۱٪ یا کمتر است. شواهدی مبنی بر عفونت مزمن یا عود کننده با ویروس واریولا وجود ندارد. در موارد آبله صاف در افراد واکسینه شده، این وضعیت بسیار نادر اما کمتر کشنده بود، با یک سری از موارد میزان مرگ و میر ۶۶٫۷٪ را نشان داد.

روزی گفتی به وصل ما دیررسی شد دیر و از آن دیر بسی روز گذشت