دوکارد

بیمارانی که بیماری دریچه‌ای قلب یا دریچه مصنوعی یا بیماری مادرزادی قلب دارند در صورت وجود باکتری در خون (باکتریمی) در معرض ابتلا به اِندوکاردیت هستند؛ لذا باید آنتی‌بیوتیک پیشگیری‌کننده (پروفیلاکتیک) دریافت کنند، به خصوص هنگام بیماری و دندانپزشکی. به ندرت افراد با قلب طبیعی نیز دچار اِندوکاردیت می‌شوند.

آنیدولافونگین در اندوکاردیت، استئومیلیت و مننژیت ناشی از کاندیدا مورد مطالعه قرار نگرفته‌است و در شمار کافی از بیماران نوتروپنیک برای تعیین اثربخشی در این گروه مورد مطالعه قرار نگرفته‌است.

تحقیقات نشان داده‌است که بیماری‌های پریودنتال خطر ابتلا به بیماری‌های قلبی را افزایش می‌دهد. محققان بر این باورند که التهاب ایجاد شده ناشی از بیماری پریودنتال می‌تواند عامل این ارتباط باشد. همچنین بیماری پریودنتال می‌تواند شرایط بیماری قلبی را بدتر کند. افرادی که در معرض خطر ابتلا به بیماری اندوکاردیت عفونی قرار دارند باید قبل از درمان‌های دندانپزشکی، آنتی‌بیوتیک مصرف کنند. تعیین این شرایط و تجویز آنتی‌بیوتیک توسط پریودنتیست و متخصص قلب انجام می‌شود.

آنها به خصوص در مجاورت عروق خونی کوچک در میوکارد و اندوکارد و گاهی هم در پریکارد قرار می‌گیرند، و همچنین در ادوانتیسِ قسمت پروگزیمال آئورت. ضایعات شبیه به ندول‌های آشوف نیز ممکن است در بافت‌های خارج قلب یافت شود.

قارچها نیز می‌توانند عامل اِندوکاردیت باشند.