دوپار

سنگ‌نبشته‌ای خروشتی در ناحیه دیر یافت شده که زمانه حکمرانی ابدگس یکم را در بازه حدودی ۶۰–۴۰م ذکر کرده‌است. بنا بر سنت مادرسالاری هندوپارتیان ابدگس خواهرزاده گندوفارس بود که در زمان حیات وی شاه بود و بعد از مرگ گندوفارس شاهنشاه شد. شاه کوشان ملقب به «ناجی کبیر» (سوتر مگاس) گنداره را از چنگ ابدگس بیرون کشید.

چوتیغت درمیان آید،سپاه خصم بفزاید چرا؟زیرا که هرشخصی دوپاره درزمان گردد

در زمان او از میان دوپاره شد از جهان جان ستان آواره شد

شده از تیغ حادثات فلک تن خصمت دوپاره چون مقارض

دوپاره بینداخت جلاد را که ترساند از آن ضرب شداد را

در نواحی مرکزی کشور، خوراک‌های ترکیبی از فرهنگ‌های موجود کشور طبخ می‌شود که اکثراً برگرفته از آشپزی آمریکایی و اروپایی است و به‌طور عمده محصولات کشاورزی، گاو، ماهی‌های رودخانه‌ای و سایر حیوانات مواد اصلی غذایی است. به‌طور مثال سانکوچو در سوپ واییدوپار، آره‌پا (یک نان ذرتی مانند پاتتی).

کلانی، رضا. ۱۴۰۱. هندوپارتیان و برآمدن ساسانیان، انتشارات طهوری، تهران.

با هم دو برادر سیه فام ببین گویی که دوپاره کرده ای یک سرگین

نام پیشین این شهر ظاهراً کوچان یا کُچان بوده و نام‌های چورکوچان، سیاکوچه و کوچصفهان که در نزدیکی شهر آستانه کنونی قرار دارند، یادآور نام پیشین این شهر است، به ویژه نام «چؤرکۊچان» خود نشان می‌دهد که روزی روستایی به نام کوچان در این محل بوده و سپس خراب شده و در کنار آن، شهر امروزی را ساخته‌اند و آن را کوچان خوانده‌اند، زیرا چورکوچان از دوپاره «چؤر» که در زبان گیلکی به معنی خراب، بایر و زمین متروکه است و «کۊچان»، نام پیشین شهر آستانه اشرفیه است، که مردم به این محل کوچ کرده بودند، از این رو آن را کوچان خوانده‌اند.

دو نیم گشته دل از کفر و دین نمی دانم کزین دوپاره دل آید تو را به کار کدام

هنری مالرب نقاد سرشناس دیگری که همزمان با حسین می‌زیسته، در روزنامه‌یکوریر دوپاری این عقیده را ابراز می‌دارد: ما با موسیقی اصیل ایرانی و فواصل آن که به مراتب پرشمارتر از فواصل غربی است، آشنا هستیم. هنگام گوش دادن به راپسودی‌های حسین که مجموعه‌ای از خیالپردازی‌های او در زمینه‌های فرهنگ بومی و نیاکانی است، این احساس به ما دست می‌دهد که مانند مونتسکیو فریاد برآوریم «آه.آه. آقای حسین، آیا شما ایرانی هستید؟ این غیرممکن است. چگونه می‌توان ایرانی بود و این اهنگ‌ها را نوشت! آندره چنان نغمات فولکلوریک ایرانی را در لایه‌ای از هارمونی غربی قرار می‌دهد که دیگر قابل شناسایی نیست…»

رومیان وونون اول را به کیلیکیه منتقل کردند، جایی که او سال بعد پس از تلاش برای فرار کشته شد. مرگ او و تسلط بلامنازع اردوان، اتحاد اشراف اشکانی را از هم پاشید، زیرا همه آنها از شاخه جدیدی از خانواده اشکانیان حمایت نکردند که اکنون امپراتوری را تصاحب کردند. در سال ۱۹/۲۰ پس از میلاد، ساتراپ اشکانی سکاستان، زرنگ و آراکوسیا، با نام گوندوفارس، از حکومت اردوان اعلام استقلال کرد و پادشاهی هندوپارتی را تأسیس کرد. او القاب "شاه بزرگ شاهان" و "اتوکراتور" را به خود اختصاص داد که نشان دهنده استقلال تازه یافته او بود. با این وجود، اردوان و گوندوفارس به احتمال زیاد به توافق رسیدند که هندوپارتی در امور اشکانیان مداخله نکنند.

ز بس‌که تندی شمشیر شاه جسم عدو دوپاره‌‌گشت به یک ضرب و می نبود آگاه

آبدگس دوم پادشاهِ هندوپارتی بود که در حدود سال ۹۰ پس از میلاد سلطنت می‌کرد.

دیمانش، لوندی، ماردی، دوپاره، مرکردی ژدی، و اندردی، سامدی، است آخر کار

گر دادنیست زر بفرمای ور نیست دوپاره کن بیکبار

شد در کف تعلق، سیب دلم دوپاره نصفی برای ساقی، نصفی برای مطرب