دوسنده

معنی کلمه دوسنده در لغت نامه دهخدا

دوسنده. [ س َ دَ / دِ ] ( نف ) چسبنده و ملصق. ( ناظم الاطباء ). چسبنده باشد. ( برهان ). چفسان و چفسنده. ( شرفنامه منیری ). لزج. ( دهار ). لازق. لازب. چسبان. چسبناک. ( یادداشت مؤلف ). شلک ؛ گلی بود سیاه و دوسنده. ( لغت فرس اسدی ) : و دیگر جای فرمود: انا خلقناهم من طین لازب ( قرآن 11/37 ) و به تازی طین گل باشد و لازب چیزی باشد دوسنده. ( ترجمه تاریخ طبری بلعمی ). و بر ظاهر او [ بر ظاهر سقمونیا ] تریی است دوسنده. ( ذخیره خوارزمشاهی ). تلزج ؛ دوسنده بودن. ( منتهی الارب ) ( تاج المصادر بیهقی ). لزوب ، لزب ؛ دوسنده شدن. ( دهار ). || گل چسبنده. || زمین لغزنده. ( از ناظم الاطباء ) ( برهان ) ( آنندراج ). زمین لخشان. ( از شرفنامه منیری ). چسبناک و لغزنده ( زمین ). || منحنی و کج. || ملحوظ و شوریده. || کوفته و فرسوده. ( ناظم الاطباء ).

معنی کلمه دوسنده در فرهنگ معین

(سَ دِ ) (ص فا. ) ۱ - چسبناک ، چسبنده . ۲ - زمینِ لیز.

معنی کلمه دوسنده در فرهنگ عمید

۱. چسبنده.
۲. لیز، چسبناک.

معنی کلمه دوسنده در فرهنگ فارسی

( اسم ) ۱ - چسبنده . ۲ - چسبناک . ۳ - چسبناک و لغزنده ( زمین ) .

معنی کلمه دوسنده در ویکی واژه

چسبناک، چسبنده.
زمینِ لیز.

جملاتی از کاربرد کلمه دوسنده

فَاسْتَفْتِهِمْ پرس از ایشان، أَ هُمْ أَشَدُّ خَلْقاً که ایشان سخت‌تراند بر آفریدگار در آفرینش أَمْ مَنْ خَلَقْنا یا او که بیافریدیم، إِنَّا خَلَقْناهُمْ مِنْ طِینٍ لازِبٍ (۱۱) ما بیافریدیم ایشان را از گلی دوسنده.
جای دیگر گفت: «مِنْ صَلْصالٍ کَالْفَخَّارِ» فخار گلی خشک باشد که وی را آواز و پرخوان بود، یعنی که آدمی با شغب است. در سر آشوب و شور دارد، و در بند گفت و گوی باشد. جای دیگر گفت: «مِنْ طِینٍ لازِبٍ» از گلی دوسنده، بهر چیز درآویزد، و با هر کس درآمیزد. جای دیگر گفت: مِنْ حَمَإٍ مَسْنُونٍ از گلی سیاه تیره. عرفه قدره لئلا یعدو طوره. اصل وی با وی نمود، تا اگر کرامتی بیند نه از خود بیند، و داند که شرف در تربیت است نه در تربت. از تربت چه خاست؟ ظلومی و جهولی و سیاست: وَ عَصی‌ آدَمُ رَبَّهُ.