دوران تاریخی
معنی کلمه دوران تاریخی در ویکی واژه
جملاتی از کاربرد کلمه دوران تاریخی
تقی پورنامداریان، شعر را تحت تأثیر حوادث سال ۱۳۳۱ و فضای اجتماعی و سیاسی حاکم بر آن دوران تاریخی از جمله اختلاف نظر محمد مصدق و محمدرضا پهلوی بر سر تصدی وزارت جنگ، استعفای مصدق و نخست‌وزیری قوام‌السلطنه می‌داند. امید طبیب‌زاده معتقد است نیما در دوران پایانی حیات ادبی‌اش، بیش از هر زمان دیگری، راه و روش بیان واقعی خود را می‌یابد و به شعر ناب نزدیک‌تر می‌شود. او شعرهای «ری‌را» و «همه‌شب» را از نمونه‌های برجستهٔ شعر نیما در بخشِ پایانی زندگی هنری‌اش می‌داند.
در شمالی‌ترین بخش روستای آتشگاه، تپه‌ای باستانی قرار دارد که سفال‌های آجری شبیه به سفال‌های دوران تاریخی پیرامون آن دیده می‌شود. این تپه، هم‌اکنون با نام تپه مهدیخان (تل مهدیخان) خوانده می‌شود. برخی بر این باورند که پیشترها در تل مهدیخان، آتشکدهٔ بزرگی وجود داشته که نام آتشگاه نیز از آن برگرفته شده‌است و برخی دیگر آن را به وجود سنگ‌های آتش‌زنه که در این منطقه یافت می‌شود پیوند داده‌اند و بر آنند که روستا به آن دلیل به آتشگاه یا جای سنگ‌های آتش‌زنه شناخته گردد.
این بنا سقفی گنبدی دارد و با لاشه‌سنگ و ملات ساروج ساخته شده است که از مصالح ویژهٔ معماری ساسانی است. با توجه به این شواهد، باستان‌شناسان این آتشکده را مربوط به روزگار ساسانیان می‌دانند. معماری این بنا نمادی از معماری خراسان در روزگار ساسانی است که از ترکیب گنبد و ایوان الگو گرفته‌است، ترکیبی که سابقه کهنی در معماری بناهای دوران تاریخی و اسلامی دارد. البته در نظریه‌ای دیگر معماری این بنا الگو گرفته از پای فیل، مشهور به پافیلی، است که از پابرجاترین نوع معماری محسوب می‌شود.[نیازمند منبع]
از دید تاریخی در دوران پیش از تاریخ و آغاز دوران تاریخی، قفقاز شمالی و به ویژه نواحی مرکزی آن همواره تحت نفوذ تیره‌های هندواروپایی از آن میان سکاها یا اسکیت‌ها بوده‌است. آثار باستان‌شناسی و اشتراکات فراوان این فرهنگ و شهری‌گری در این ناحیه با فلات ایران و آسیای مرکزی تا اندازه‌ای این موضوع را اثبات می‌کند.
پس از عصر نوزایی، دوران باستان‌دوستی آغاز شد که زمانهٔ فرضیه‌پردازی پژوهشگران دربارهٔ آثار و بقایای مادی بود. اما در این دوره پیشرفت نظری اندکی در ارزیابی ارتباط بین آثار فرهنگی و تفاسیر از آن‌ها رخ داد. از سده ۱۵ (میلادی) در ایتالیا و از سده‌ها ۱۶ و ۱۷ در کشورهای شمال غربی اروپا انجمن‌های باستان‌دوستی برپا شد. اشتیاق اروپاییان باستان‌دوست به بررسی گذشته‌ها با سیاحت و استعمار دیگر کشور همراه بود. این امر چشم‌انداز تازه‌ای را در برابر پژوهشگران اروپایی گشود و آنان را به مقایسهٔ بومیان سرزمین‌هایی چون آمریکا با مردم اروپا در دوران پیش از تاریخ یا اوایل دوران تاریخی برانگیخت.