دفنی

و عن ابن عباس قال: اهدی للنّبیّ (ص) بغلة اهداها الیه کسری فرکبها بحبل من شعر ثمّ اردفنی خلفه، ثمّ سار بی ملیّا، ثمّ التفت الیّ فقال لی: «یا غلام»! قلت: لبّیک یا رسول اللَّه. قال: «احفظ اللَّه یحفظک احفظ اللَّه تجده امامک تعرّف الی اللَّه فی الرّخاء یعرفک فی الشّدّة و اذا سألت فسل اللَّه، و اذا استعنت فاستعن باللّه قد مضی القلم بما هو کائن فلو جهد الخلائق ان ینفعوک بما لم یقضه اللَّه لک لما قدروا علیه و لو جهدوا ان یضرّوک بما لم یکتبه اللَّه علیک ما قدروا علیه. فان استطعت ان تعمل بالصّبر مع الیقین فافعل فان لم تستطع فاصبر، فانّ فی الصّبر علی ما تکره خیرا کثیرا. و اعلم انّ مع الصّبر النّصر و انّ من الکرب الفرج و إِنَّ مَعَ الْعُسْرِ یُسْراً قوله: فَإِذا فَرَغْتَ فَانْصَبْ قال ابن عباس: «فَإِذا فَرَغْتَ» من صلوتک «فَانْصَبْ» إِلی‌ رَبِّکَ فی الدّعاء و انت جالس قبل ان تسلم. و قال قتادة. امره اذا فرغ من صلوته ان یبالغ فی دعائه. و قال الحسن: فَإِذا فَرَغْتَ من جهاد عدوّک «فانصب» فی عبادة «ربّک». و قال مجاهد «فَإِذا فَرَغْتَ» من امر الدّنیا «فَانْصَبْ» فی عبادة «ربّک» و صلّ. و قال الکلبی: فَإِذا فَرَغْتَ من تبلیغ الرّسالة فَانْصَبْ ای استغفر لذنبک و للمؤمنین.

یک سو نموده نعشی پوبا نه مدفنی پدید و نه مرقد

گر ندارد ننک از گور ستمکاران زمین از چه آنانرا مزار و مدفنی در کار نیست

نشان‌ ‌دل نیابی تا طلسم جسم نشکافی همه‌گنجیم اماگنج جا در مدفنی دارد

یا نزهتی فی حیاتی و راحتی بعد دفنی صد سال برآید و بریزد دل من

گر ندارد ننگ از گور ستمکاران زمین از چه آنانرا مزار و مدفنی در کار نیست

خبر معاذ (رض) قال: اردفنی رسول اللَّه (ص) و قال: یا معاذ! أ تدری ما حقّ اللَّه علی العباد؟ قلت: اللَّه و رسوله اعلم. فقال: ان یعبدوه، و لا یشرکوا به شیئا. ثم قرأ: اتَّقُوا اللَّهَ حَقَّ تُقاتِهِ.