معنی کلمه دساتیر در لغت نامه دهخدا
دساتیر. [ دَ ] ( اِخ ) دساتیر آسمانی. نام کتابی است که ملافیروز نام از ایران به هند برده و ترویج کرده و این کتاب ظاهراً در زمان شاه عباس اول جعل شده است ، صد سال پیش از ملا فیروز. شاید جعل آن به زمان اکبرشاه ( 963-1014 هَ. ق. ) در هند باشد و این کلمه به معنی کتاب آسمانی از مجعولات خود کتاب دساتیراست. ( یادداشت مرحوم دهخدا ). مجعول کتابی در دوران سلطنت اکبرشاه در قرن دهم هَ. ق. بدست شخصی بنام آذرکیوان فراهم شده است و آنرا به پیغمبری مجعول از ایران باستان بنام ساسان پنجم نسبت داده و خود آنرا ترجمه و تفسیر کرده است. این کتاب بعدها بطبع رسید و مایه گمراهی فرهنگ نویسان شد و لغات ساختگی آن از راه فرهنگها در شعرهای شاعرانی مانند شیبانی و ادیب الممالک و فرصت راه یافت و غلطهای تاریخی آن نیز وارد تاریخ دوران قاجار شد. بعضی از لغات دساتیری امروز در میان فارسی زبانان رواج دارد. ( از دایرة المعارف فارسی ). رجوع به مقاله مرحوم پورداود در مقدمه همین لغت نامه و نیز به فرهنگ ایران باستان و مزدیسنا شود.