دریانشین

کشتی دریانشینان را ندانم حال چیست در کنار بحرم و چندین خطر باشد مرا

پس از یک ماه فرمان داد تا فوج شود دریانشین چون لشکر موج

از آن چو موج نبینیم روی ساحل را که پا شکستة دریانشین چو گردابیم

دیده دریانشینان روز و شب بر ناخداست کار من در کشتی تن با خدا افتاده است

خطر دریانشین را بیشتر از موج می‌باشد ز طوفان‌های بی‌زنهار آن چین جبین بشنو

از آن کمر که تو بستی و بر گشودی خاست دگر ز دیده دریانشین من جوئی

تنم را پیش امواج حوادث کوه تمکین کن میفگن در طلاطم کشتی دریانشینم را

ز گریه مردم دریانشین دیده ی من به حسرت گهری در میان غرقاب است

زان هندی دریانشین تیر فلک عزلت‌گزین سر برده اندر آستین‌ گوهر ز شهلا ریخته

کند دریانشین آب حسرت اهل محشر را اگر قصاب با این دیدهٔ گریان شود پیدا