درتاریکی

گرچه درتاریکی شب راه را گم کرده اند صبح چون روشن شود این کاروان گردند جمع

و گفت: تن همه تاریک است و چراغ او همه سراست که کراسر نیست او همیشه درتاریکی است.

چودرتاریکی گرد وغاگردد اجل گمره سوی جان بداندیشت چراغ اوسنان گردد

سرشکم صد سحر خندید و پیدا نیست تاثیری کنون از ناله درتاریکی شب افکنم تیری

ضیا زو رفت ودرتاریکی افتاد که از اعیان شرع او دور افتاد