دارنشان

اگر چه ابراهیم و پسرش اسحاق (که بعداً از سرآمدان موسیقی عرب شد) تبار ایرانی داشتند و با موسیقی ایرانی آشنا بودند، اما هر دو چنان شیفتهٔ موسیقی عربی بودند که در رعایت اصول آن سخت پایبند بودند. در مقایسه، ابن جامع که از دیگر موسیقی‌دانان برجستهٔ دورهٔ مهدی عباسی بود و با ابراهیم موصلی همزمان در دربار عباسی بود، از تغییر و نوآوری در موسیقی عربی استقبال می‌کرد. از همین رو ابن جامع و ابراهیم موصلی در رقابت با هم بودند و هوادارنشان جبه‌هایی مخالفی تشکیل داده بودند.[خ] در نهایت، این دو گروهِ رقیب، پیشگامان دو مکتب در موسیقی عرب شدند که یکی به مکتب کهن یا کلاسیک (به رهبری اسحاق موصلی) و دیگری به مکتب رمانتیک (به رهبری ابراهیم بن مهدی) معروف شدند.