خوشوقتی

ز خوشوقتی گوارا می شود هر ناخوشی صائب که چشم شور کوکب نقل باشد میگساران را

باد از کوی تو می آید و ما خوشوقتیم غم و اندوه گذشتست و صفا می آید

خنده برق است بر خوشوقتی گردون دلیل سایه ابرست بر روی زمین دام نشاط

بزرگمهر را پرسیدند: سعادت چیست؟ گفت: این که مرد را تنها یک پسر بود. گفتند: در آن صورت از مرگ وی ترسد. گفت: شما مرا از بدبختی نپرسیدید، بل از خوشوقتی پرسیدید.

در بهشت و عشاق جوان نهایت خوشوقتی جنسی و مواد مخدر را تجربه می‌کنند.

به خوشوقتی زید نازان مه و سال به کام دل چو رام صاحب اقبال

خوشوقتی خلق از دل شادست ولیکن خوشوقت دلی کز غم عشق تو حزین است

سخن ز دست نوازش زند به دل ناخن که ساز باعث خوشوقتی از نواختن است

قدم سوی مکان خود کشیدم به چندین عیش و خوشوقتی رسیدم

چه خوش آهی است آه دردمندی چه خوشوقتی است وقت کهنه پوشان