خوشه کهکشانی

معنی کلمه خوشه کهکشانی در دانشنامه عمومی

خوشهٔ کهکشانی و تعدادی از گروه های شناخته شدهٔ آن ها، بزرگ ترین اجرام جهان هستند. یک خوشهٔ کهکشانی از سه بخش تشکیل شده است؛ کهکشان هایی که دارای میلیاردها ستاره اند، گاز داغ میان کهکشان ها و ماده تاریک، ماده ای با هویتی مرموز که بیشترین جرم کهکشان را تشکیل می دهد.
اندازهٔ آن ها از ابعاد کوچک مانند خوشهٔ کهکشانی محلی با ۲۰ تا ۳۰ عضو آغاز می شود و تا خوشه های کهکشانی کروی شکل تا ده ها هزار عضو ادامه می یابد.
در بیشتر حالات محاسبات نشان می دهد که جرم یک خوشه بیشتر از مجموع جرم کهکشان های عضو است با بررسی محاسبات نتیجه گرفته شد بین کهکشان ها مادهٔ تاریک که احتمالاً گازهای داغ پراکنده، خرده سنگ، سیاهچاله یا اجرام ناشناخته تشکیل شده باشد، ساخته شده است.
خوشه های - cD: یک کهکشان cD غول پیکر در مرکز این نوع خوشه ها وجود دارد.
خوشه های - B: توسط یک جفت کهکشان cD تحت سلطه قرار دارند.
خوشه های - L: توسط یک آرایش خطی تقریبی از بزرگ ترین کهکشان ها در مرکز، مشخص می شوند.
خوشه های - C: دارای یک هستهٔ چگال و چند کهکشان بزرگ هستند.
خوشه های - F: این نوع از خوشه ها کهکشانی، تخت هستند. یعنی در مرکز آن ها تمرکزی وجود ندارد.
خوشه های - I: یک ساختار نامنظم دارند. مرکز آن ها را نمی توان به راحتی مشخص کرد یا آنکه ممکن است دارای چندین مرکز باشند.
• خوشهٔ کهکشانی محلی ( کهکشان راه شیری هم عضو این خوشه است )
• خوشهٔ کهکشانی دوشیزه
• گروه برساووش
• گروه شیر
• گروه M51
• گروه M81
• گروه M83
• گروه M101

معنی کلمه خوشه کهکشانی در ویکی واژه

مجموعه‏ای از کهکشان‌ها که براثر گرانش، یا به دلیلی دیگر، نزدیک یکدیگر قرار دارند.

جملاتی از کاربرد کلمه خوشه کهکشانی

آبل ۳۴۱۱ یک خوشه کهکشانی در صورت فلکی مار باریک (هیدرا) است. حدود دو میلیارد سال نوری از زمین فاصله دارد و وزن آن حدود یک میلیون میلیارد برابر خورشید است.

در سال ۲۰۱۲، او یافته‌های خود را در مورد تکامل ستارگان در کهکشان‌هایی که خود عضوی از خوشه‌های کهکشانی هستند، با استفاده از رصدخانه شمالی جمینی در هاوایی منتشر کرد. این تحقیق نشان داد که موقعیت یک کهکشان در داخل خوشه کهکشانی بر تکامل ستاره‌ای در آن کهکشان تأثیر می‌گذارد: هر چه کهکشان به مرکز یک خوشه نزدیک‌تر باشد، زودتر تشکیل ستاره‌های جدید را متوقف می‌کند. تفسیر این موضوع این است که در نزدیکی مرکز خوشه، تعداد زیادی همسایه‌های کهکشانی نزدیک از طریق گرانش بر یکدیگر تأثیر می‌گذارند و دریایی از گاز داغ تولید می‌کنند، و به نظر می‌رسد که گاز داغ عامل محدودکننده‌ای است که تشکیل ستاره جدید را محدود می‌کند. ادغام کهکشان‌ها نیز نقش مهمی را ایفا می‌کند.