خوش شانس

با این حال آن‌ها خوش شانس بودند چون کوتاه مدتی پس از این واقعه آن‌ها قایق کوچک بومی را دیدند که در آب شناور بود. نخستین واکنش پیتر شنا کردن به سمت قایق بود اما پیتر متوجه شد که کاپیتان گای و سه نفر از خدمه اش در اثر گرسنگی نیمه جان در قایق افتاده‌اند. پیتر آن‌ها را به سمت ساحل کشاند و مردی که پرستار کشتی هالبران بود آن‌ها را از مرگ نجات داد.

در حالت شوک الکتریکی، برق گرفتگی یا فره‌گرفتگی، گذشتن جریان الکتریکی از بدن فرد باعث دریافت درد یا آسیب دیدگی در بدن میشود. اگر خوش شانس بوده باشید گستره فره‌گرفتگی به دریافت خارش یا لرزش بسنده میکند و دست فرد مورد آسیب انگار به لرزش می‌آیند؛ اما زمانی که صحبت در مورد خطوط فشار قوی باشد، نشانه‌ها فره‌گرفتگی میتوانند خیلی جدی تر بروز یابند به گونه‌ای که درد، کم ارزش‌ترین آن‌ها به‌شمار می آید.

منتقدین آورام گرانت که موفقیت او در مسابقات مقدماتی جام جهانی ۲۰۰۶ را به خوش شانسیش نسبت می‌دادند، عبارت طنزآمیز «هاتاچَت شِل آورام» یعنی «از کون آوردن آورام» را بر سر زبان‌ها انداختند.

همراه با فاجعۀ جنگ جهانی اول، مونک شکوه و اشرافیت خود را از دست داد. او می‌گوید: دوستان من آلمانی هستند اما من عاشق فرانسه هستم. در دهه ۱۹۳۰ مشتریان آلمانی او که بسیاری از یهودیان بودند آیندۀ خود را در طول ظهور نازی‌ها از دست دادند. در سال ۱۹۱۸ مونک بسیار خوش شانس بود که از سرما خوردگی اسپانیایی در امان ماند، کل دنیا در آن سال به این بیماری مبتلا شدند.

از فیلم‌های معروف او می‌توان به بازی در فیلم شهروند مطیع قانون، برای همیشه، لولو، جعبه مهتاب و خوش شانس‌ها اشاره کرد.

سبالد پس از پایان تحصیل در سیراکوز، برای آموزش در دوره کارشناسی ارشد وارد دانشگاه هیوستون در تگزاس شد. او پس از آن به منهتن نقل مکان کرد و مدت ۱۰ سال در آنجا ماند. سبالد در شغل‌های مختلفی مشغول به‌کار شد و مدتی برای روزنامه‌های نیویورک تایمز و شیکاگو تریبیون مقاله می‌نوشت. او در سال ۱۹۹۹ نخستین رمان خود به نام خوش شانس را منتشر ساخت. دومین رمان او به نام استخوان‌های دوست‌داشتنی (۲۰۰۲) به شدت مورد استقبال مخاطبان قرار گرفت و به زبان‌های گوناگون از جمله زبان فارسی ترجمه شد. در سال ۲۰۰۹ فیلمی به همین نام بر پایه این رمان توسط پیتر جکسون ساخته شد.

با اصرار ناشران بین‌المللی، جان سی دیسی با اکراه به خود اجازه می‌دهد که به عنوان یکی از نویسندگان کتاب‌های آلن کار معرفی شود، اما به وضوح می‌گوید: «من بسیار لذت می‌برم که هر گونه تمجید از کتاب‌ها (به درستی) را به آلن کار معطوف کنم. من بسیار خوش شانس بودم که از سال 1998 با او کار کردم و این افتخار را داشتم که او از من بخواهد تا کارش را ادامه دهم."