معنی کلمه خشکشویی در دانشنامه عمومی
مولکول های آب بسیار قطبی هستند و هنگام شست وشو با آب بسیاری از تارهای پارچه آب را به خود جذب می کنند و از شکل می افتند. به خصوص برای لباس های دارای بافت های مخلوط مانند کت و شلوار و پالتو، شست وشو با آب سبب از بین رفتن فرم و حالت آن ها می شود. با استفاده از مواد حلّال و شویندهٔ غیرقطبی لباس شکل خود را حفظ می کند، و در عین حال لکه ها از بین می روند.
با توسعهٔ تکنولوژی، استارت آپ های خشک شویی آنلاین مبتنی بر فناوری های وب راه اندازی شده اند. این سیستم ها با تجمیع و ارائهٔ خدمات در محل، رقیب اصلی سیستم های سنتی خشک شویی به شمار می روند.
در روش خشک شویی لباس ها را درون دستگاه مخصوصی قرار می دهند و یک ترکیب شیمیایی را به آن اضافه می کنند. پس از تمام شدن مدت زمان شست وشو، وقتی لباس را از داخل دستگاه بیرون می آورند، به طور کامل خشک است. خشک شویی ها برای برداشتن لکه روی لباس ها از اصول انحلال پذیری استفاده می کنند. این کار در دو مرحله انجام می گیرد، ابتدا لکه توسط یک جسم نرم کننده شُل می شود سپس با فشار زیاد برداشته می شود.
حلّال مورد استفاده در این روش باید بتواند ذرات ریز روغن و چربی موجود در رشته های لباس را در خود حل کند. یکی از ترکیبات شیمیایی متداول که برای شست وشو با این روش استفاده می شود، تتراکلرواتیلن است که با نام های پرکلرپلی اتیلن، پرکلراتیلن و تتراکلراتن نیز شناخته می شود. دیگر مادهٔ مورد استفاده در خشک شویی، ۱ - برموپروپان و برخی هیدروکربن ها است. تتراکلرواتیلن شبیه بنزین است و به شکل مایع سنگینی است که هر لیتر آن در حدود سه کیلوگرم وزن دارد. این ماده بو ندارد و خاصیت ضدعفونی کننده داشته و از بید زدن لباس نیز جلوگیری می کند. این ماده از مواد آلوده کنندهٔ محیط زیست به شمار می رود و می تواند برای بدن انسان نیز سمی باشد.
تتراکلرواتیلن که فرّار و اشتعال ناپذیر است حلّال مناسبی برای لکه های روغنی و گلیسیرین است.
دی اکسید کربن مایع نیز از جدیدترین حلّال ها است که برای تمیز کردن لکه های پارچه نیز کاربرد دارد. این ماده غیرسمی و غیرقابل اشتعال است. [ نیازمند منبع]