خزل. [ خ َ ] ( ع مص ) بازداشتن کسی را از حاجتش. ( منتهی الارب ) ( از لسان العرب ) ( از تاج العروس ). || بریدن. ( منتهی الارب ) ( تاج المصادر زوزنی ). خزل. [ خ َ زَ ] ( ع مص ) شکسته پشت گردیدن. ( منتهی الارب ) ( از لسان العرب ) ( از تاج العروس ). خزل. [ خ َ ] ( ع اِ ) نزد عروضیان اجتماع اضمار و طی است پس متفاعلن به اضمار مستفعلن و بطی مفتعلن گردد چنانکه در بعضی از رسائل عروضی عربی دیده شده و در جامعالصنایع و عنوان الشرف نیز چنین تعریف کرده اند. ( از کشاف اصطلاحات الفنون ). خزل. [ خ َ زَ ] ( ع اِ ) نوعی از رفتار به گران باری و درماندگی. ( از منتهی الارب ). خزل. [ خ َ زَ ] ( اِخ ) از بلوکات ولایت نهاوند و عده قرای آن 47 قریه است. ( یادداشت بخط مؤلف ). خزل. [ خ َ زَ ] ( اِخ ) نام طایفه ای است که در غرب ایران سکنی دارند. ( یادداشت بخط مؤلف ). رجوع به طایفه ملک شاهی شود.
معنی کلمه خزل در فرهنگ عمید
= اخزل
معنی کلمه خزل در فرهنگ فارسی
نام طایفه ایست که در غرب ایران سکنی دارند .
معنی کلمه خزل در دانشنامه عمومی
خزل (کرمانشاه). خزل یک منطقهٔ مسکونی در ایران است که در دهستان ماهیدشت واقع شده است. خزل ۱۰۲ نفر جمعیت دارد.
معنی کلمه خزل در دانشنامه آزاد فارسی
خِزِل طایفۀ کُرد ایران، از طوایف ناحیۀ ایلام، مرکب از تیره های قلی وند، مرشدوند، خضروند، شمس الدین وند، فرهادوند و جز آن ها، مشتمل بر ۵۱۴ خانوار. ییلاق این طایفه در ارتفاعات شهرستان شیروان چرداول و قشلاق آنان در مهران و دشت میمک است. جمعیت خزل ها در گذشته بسیار بیشتر از امروز بوده است. به نوشتۀ ناصرالدین شاه جمعیت خزل های پشتکوه لرستان که از نهاوند مهاجرت کرده بودند، در آن زمان بالغ بر ۱۰۰۰ خانوار بود. رشد یک جانشینی از تعداد چادرنشینان طایفۀ خزل کاسته است. هم اکنون صدها خانوادۀ خزل در دهستان های آسمان آباد، چرداول، چوار و کارزان استان ایلام اسکان گرفته اند و تعدادی نیز در شهرهای ایلام و مناطق همجوار آن ساکن شده اند. خزل های چمچمال، در اوایل کار کریم خان زند، به طرافداران او پیوستند. خزل های پشتکوه، اتباع والیان موروثی پشتکوه بودند. اینان در زمان ناصرالدین شاه دو دسته از فوج نظامی پشتکوه را تأمین می کردند.
معنی کلمه خزل در ویکی واژه
ایل خِز قبیله‌ای باستانی و مهجور که در منابع مکتوب کمتر قید شده اما افواه به انحای مختلف محفوظ مانده است. خزل ممکن است تصحیف شده قزل باشد با این اوصاف شاید قزل‌بوندای پیش از تاُسیس پادشاهی ماد مدنظر باشد. نام یک ایل بزرگ ایرانی است که نام خود را از مؤسس و پدر خود (فردی با نام خزل) دریافت نموده است. این ایل در حال حاضر جمعیت زیادی را در بر می‌گیرد که در نقاط مختلفی از کشور ایران و به‌طور عمده در استان ایلام سکنی دارند. مردم این طایفه به دو گویش اندکی متفاوت (که از لهجه‌های گویش جنوبی زبان کردی می‌باشد) تکلم می‌کنند.[۱][۲][۳] ↑ {{مراد مرادی مقدم.تاریخ سیاسی اجتماعی کردهای فیلی در عصر والیان پشتکوه (ایلام)].تاریخ=19/1/1386}} ↑ خزل ↑ خزل
جملاتی از کاربرد کلمه خزل
ابوالفتح‌آباد ، روستایی از توابع بخش خزل شهرستان نهاوند در استان همدان ایران است.
این روستا در دهستان خزل شرقی قرار دارد و براساس سرشماری مرکز آمار ایران در سال ۱۳۹۵، جمعیت آن ۵۲ نفر (۱۳خانوار) بوده‌است.
احمدآباد علیا (نهاوند)، روستایی از توابع بخش خزل شهرستان نهاوند در استان همدان ایران است.
احمدآباد داریاب، روستایی از توابع بخش خزل شهرستان نهاوند در استان همدان ایران است.
از هدایت فتاده در خزلان وز بدایت نهایتش حرمان
این روستا در دهستان خزل شرقی قرار دارد و براساس سرشماری مرکز آمار ایران در سال ۱۳۸۵، جمعیت آن ۲۰ نفر (۵خانوار) بوده‌است.
زبان رایج میان مردم این منطقه کردی به لهجه خزلی آسمان آبادی با اشتراک فراوان به کردی کلهری است. لهجه خزل های ایلام همچون خزل های کرمانشاه و همدان زیرمجموعه کردی جنوبی و متأثر از کرمانجی و کلهری است. مردم این منطقه از ایل خزل و تیره قلی ون هستند.
این روستا در دهستان خزل شرقی قرار دارد و براساس سرشماری مرکز آمار ایران در سال ۱۳۹۵، جمعیت آن ۹۶ نفر (۲۹خانوار) بوده‌است.
ورقٌ حدتنی بارنان مسجّعهٔ برقٌ رمانی بنار الوجد من خزل
زبان لکی با گویش‌های محلی بخش خزل کنگاور. شغل مردم روستا کشاورزی، خدماتی، رانندگی و دامداری می‌باشد.
نجدی اندر دفتر و زرگر بدشت شهریار طالش اندر جنگل و کرد خزل در گردنه
از کوه میمک تا عمق خاک عراق، دشت وسیعی گسترده‌است. در دامنه‌های رو به عراقِ آن روستاهای نی خزر، هلاله و انجیرگ واقع شده‌اند. از ارتفاعات مهم کوهستان میمک می‌توان به بانی تلخاب؛ گرکنی و فصیل؛ منطقهٔ یال میمک؛ تپهٔ شهدا و شیار نی خزل اشاره کرد. ارتفاعات سه‌تپه، گلم زرد، قلالم و پاسگاه‌های هلاله و کاسه کاف از دیگر نقاط این منطقه هستند.
این روستا در دهستان خزل غربی قرار دارد و جمعیت آن در سال ۱۳۸۵ ۸۵۶ نفر (۲۲۱خانوار) می‌باشد
