خاویه
معنی کلمه خاویه در فرهنگ معین
معنی کلمه خاویه در فرهنگ عمید
معنی کلمه خاویه در فرهنگ فارسی
( صفت ) زمین خالی ( از سکنه ) .
معنی کلمه خاویه در دانشنامه اسلامی
معنی عُرُوشِهَا: سقفهایش (عبارت "خَاوِیَةٌ عَلَیٰ عُرُوشِهَا " کنایه است از کمال خرابی ، زیرا خانه وقتی خراب میشود اول سقف آن فرو میریزد ، و سپس دیوارها به روی سقف میافتد)
ریشه کلمه:
خوی (۵ بار)
«خاویه» از مادّه «خواء» (بر وزن هواء) گاه، به معنای ساقط گشتن و ویران شدن است، و گاه به معنای خالی شدن; این تعبیر در مورد ستارگان (شهب) که سقوط می کند نیز آمده، می گویند: «خوی النجم» یعنی ستاره سقوط کرد. «راغب» در «مفردات» می گوید: معنای اصلی «خوی» خالی شدن است، این تعبیر در مورد شکم های گرسنه، گردوی پوک و ستارگان خالی از باران گفته شده است (عرب جاهلی معتقد بود که هر ستاره ای در افق ظاهر می شود بارانی همراه دارد).
سقوط. خالی شدن در مجمع و مفردات میگوید: اصل خواء خالی شدن است گویند «خوی بطنه من الطعام» شکمش از طعام خالی شد. ولی دیگران سقوط و انهدام نیز گفتهاند در قاموس گفته «خوت الدار: تهدّمت و خوت و خویت: خلت من اهلها و ارض خاویة ای خالیة» همچنین است قول صحاح و اقرب. فکر میکنم که خاویه در آیه به معنی ساقط باشد گر چه در مجمع خالیه گفته است یعنی: یا مانند آن که بر دهکدهای گذر کرد و آن بر سقفها افتاده و بعد دیوارها بر روی سقفها افتاده بود. در نهج البلاغه خطبه 98 هست: خاویه به معنی خالیه و یا ساقط است ولی خالی بودن بهتر به نظر میرسد زیرا ستم خانه را خالی و بیصاحب میگذارد. قوم را در آن محل میبینی که افتادهاند گوئی تنههای نخل سقوط کردهاند. ناگفته نماند خاویه در قرآن مجید پنج بار آمده است و مادّه آن واوی و یائی هر دو بکار رفته و مصدر واوی آن خوّ مصدریائیاش خوی و خواه است (اقرب).
معنی کلمه خاویه در ویکی واژه
خاویة
جملاتی از کاربرد کلمه خاویه
صرصری ده با هوای بادیه «انهم اعجاز نخل خاویه»
همین معنی در قرآن گرامی آمده است که: فتلک بیوتهم خاویه بما ظلموا.