خانه بدوش

سبکروان به زمینی که پاگذاشته اند بنای خانه بدوشی بجا گذاشته اند

چون کعبه به راه ما فصیحی شو خانه بدوش و جست و جو کن

با خانه بدوشی ببر همت ما صد قافله گنج خانه زر هیچ است

سیلاب خجل می روداز کوی خرابات کاین قوم سراسر چو سبو خانه بدوشند

ما به تکلیف تو چون مهر بهر کوچه دوان از تو ما خانه بدوشیم تو مهمان کسی

من که از خانه بدوشان جهانم چو حباب از گرانسنگی سیلاب محابا چه کنم

کلفت از مردم آزاده شتابان گذرد همچو سیلاب که بر خانه بدوشان گذرد

صائب ز فیض خانه بدوشی درین بساط هر جا که می رویم به کاشانه خودیم

تا چند کشد دل الم بیهده ‌کوشی چون صبح نفس باختم از خانه بدوشی

بنای خانه بدوشی بلند کردهٔ ماست قفس نبود که ما ترک آشیان کردیم