حیص و بیص
معنی کلمه حیص و بیص در فرهنگ عمید
۲. تنگی و گرفتاری که رهایی از آن ممکن نباشد.
معنی کلمه حیص و بیص در فرهنگ فارسی
معنی کلمه حیص و بیص در ویکی واژه
جملاتی از کاربرد کلمه حیص و بیص
علم نبود غیر علم اهل بیت جمله دیگر حیص و بیص و هیت و کیت
اندر این حیص و بیص آن مأمور با دو تن همچو خود عوان‌و جسور
شهابُ‌الدّین سَعد بن محمّد صَیفی، لقب‌گرفتهٔ همگانی به حیصُ بیص (به‌همان معنای فارسی: گرفتاری، تنگنا و سختیِ گریزناپذیر) (۱۰۹۸ -۱۱۷۹م) فقیه شافعی، ادیب و شاعر عراقی در سدهٔ ششم هجری بود. او را فقیهی دانسته‌اند که درباره اختلافِ آرایِ علما، سخن می‌گفت. گویند از نسل اکثم بن صیفی بود و صَیفی و تَمیمی نسب دارد. به حیصُ بیص لقب گرفت؛ چرا که روزی مردم را در جنب‌وجوشی تنگِ هم دید و گفت «مردم را چه می‌شود در این حیص و بیص؟»، سپس به همین عبارت، شهرت گرفت.
حیص و بیص کاذب وقطا له و منه بکاء بغداد