حکومت‌داری
معنی کلمه حکومت‌داری در ویکی واژه
جملاتی از کاربرد کلمه حکومت‌داری
حد نصاب یا آستانهٔ انتخاباتی کمترین میزان رأیی است که یک حزب یا شخص برای ورود به پارلمان باید کسب کند. دلیل وضع حد نصاب جلوگیری از ورود احزاب کوچک یا افراطی به پارلمان یا مجبور کردن آن‌ها به ائتلاف با حزبی دیگر است. تعدد احزاب کوچک در پارلمان را از دلایل بی‌ثباتی در حکومت‌داری می‌دانند.
در شیراز کریم‌خان زند با آقامحمدخان به نیکی رفتار کرد. هرچند منابع قاجاری می‌گویند که او در آنجا چون یک مهمان بوده اما به نظر می‌رسد که این رفتار وکیل از روی حس تحقر نسبت به آقامحمدخان بوده است. آقامحمدخان ۲۰ سال در دربار زندیه به اسارت ماند و در طول این زمان، کریم‌خان با او در مسائل مختلف مشورت می‌کرد. گفتگوهای میان این دو در ربط با موضوعات گوناگون چون تاریخ ایران و حکومت‌داری و نقل حکایت‌ها و افسانه‌هاست. کریم‌خان زند آقامحمدخان را «پیران ویسه» که در شاهنامه وزیر افراسیاب و از پشتیبانان سیاوش است، می‌خواند. او معمولاً در شیراز وقتش را به شکار سپری می‌کرد.
واژهٔ سنگام به معنی انجمن و اشاره آن به انجمن شاعران تامیل بود که تحت حمایت پادشاهان یا اربابان فئودال برگزار می‌شد. این سنگام‌ها توسط پادشاهان پاندیا تأسیس شد. ادبیات سنگام اساساً غیردینی است که به موضوعات روزمره در زمینه موضوعات قلمرو تامیل باستان می‌پردازد. این آثار به موضوعاتی از عشق، جنگ، حکومت‌داری و بازرگانی می‌پردازند. این ادبیات شامل مجموعه‌ای از اشعار و آهنگ‌هایی است که دستاوردهای پادشاهان و شاهزادگان متعددی را ستایش می‌کنند. نوشته‌های سنگام احتمالاً در ادبیات اولیه هند، که تقریباً کاملاً مذهبی است، منحصربه‌فرد هستند. با این وجود در شعر سنگام نمونه‌هایی از آثار مذهبی وجود دارد. به عنوان مثال پاریپاتال شامل اشعاری دربارهٔ ویشنو، شیوا، دورگا و موروگان است.
سیوطی او را وصف کرده و می‌گوید: «از نظر چهره او یکی از زیباترین جوانان به شمار می‌رفت. او سفیدچهره و قدبلند و دارای قدرت و شجاعت بود، و گفته شده یکبار با دست خویش شیری را کشته‌است. وی فردی فصیح و بلیغ و ادیب بود[نیازمند منبع] ولی با وجود این اوصاف، فردی اسراف‌کار، سست‌رأی و بداندیشه بود و شایسته امارت و حکومت‌داری نبودی.»
بر پایه گزارش رسانه‌های داخلی ایران، نفوذ اجتماعی روحانیون در ایران، نسبت به جامعه‌های دیگر بسیار بیشتر است. این گزارش‌های داخلی، به این دیدگاه که روحانیت ایران حکومت‌داری کرده است نیز اشاره داشته‌اند و آن را رد کرده‌اند.
اهمیت و شهرت بایسنقر میرزا پیش از حکومت‌داری و سیاست‌مداری به دلیل عشق سرشار و علاقه بسیار وی به علم و ادب و کلیه فنون و هنرهای زیبا اعم از شعر، موسیقی، نقاشی و معماری بود. بایسنقر میرزا هنرمندی تمام عیار بود و افزون بر حمایت بی‌شائبه از هنرمندان خود نیز در انواع هنرهای روزگار چون خوشنویسی، نقاشی و موسیقی سررشته داشت.
آخوندزاده شیخ الحدیث است و تخصص در حدیث دارد. او در دوران حکومت‌داری طالبان قاضی‌القضات بود و صدور بسیاری از فتواهای طالبان توسط او انجام گرفته‌است.