حوافر

معنی کلمه حوافر در لغت نامه دهخدا

حوافر. [ ح َ ف ِ ] ( ع اِ ) ج ِ حافر. سم های ستوران. ( ناظم الاطباء ) ( منتهی الارب ). سم های اسبان و این جمع حافر است که بمعنی سم اسب و خر باشد. ( غیاث از کشف و منتخب ). رجوع به حافر و حافرة شود.
- ذوات الحوافر ؛ سم داران چون اسب و خر.

معنی کلمه حوافر در فرهنگ معین

(فِ ) [ ع . ] (اِ. ) جِ حافر، حفر کنندگان .

معنی کلمه حوافر در فرهنگ عمید

= حافر

معنی کلمه حوافر در فرهنگ فارسی

جمع حافر
جمع حافر . ۱ - ( اسم ) کاوش کنندگان حفر کنندگان . ۲ - ( اسم ) سمهای چارپایان .

معنی کلمه حوافر در ویکی واژه

جِ حافر؛ حفر کنندگان.

جملاتی از کاربرد کلمه حوافر

فَالْمُورِیاتِ قَدْحاً ای توری النّار بحوافرها اذا سارت فی الارض ذات الحجارة و اذا ارید بها الإبل فالمعنی انّها تضرب الحصا بمناسمها فیصکّ بعضها بعضا فتنقدح منها النّار. و قال مجاهد: هی افکار العلماء تستنبط المعانی. و قال عکرمة: هی الالسنة تظهر الحقّ بالنّطق. و قیل: هی مکر الرّجال یقال للماکر قدح فاوری.
و المحص «التقیة» یقال «فرس ممحوص»، اذا لم یکن فی حوافرها رهل.
زمین معرکه را پر هلال و بدر کند پیش ز نقش حوافر سمش ز نقش نعال
و قیل: الحافرة الارض الّتی حفرت فیها قبورهم فتکون بمعنی المحفورة کماء دافق ای مدفوق، و عیشة راضیة ای مرضیّة معناه: ائنّا لمردودون الی الحیاة بعد ما بلینا فی القبور. و قیل «الْحافِرَةِ» وجه الارض ای انّا نردّ الی وجه الارض قالوه استبعادا لها و سمّی وجه الارض حافرة لانّها مستقرّ الحوافر.
و قال مقاتل هو ما یسطح من حوافر الدّواب عند المسیر. و یقال هبا التراب یهبوا و هیبته اهبا.
من صوت سنابک المذاکی من وقع حوافر الهیاکل