حمیراء

معنی کلمه حمیراء در لغت نامه دهخدا

حمیراء. [ ح ُ م َ ] ( ع ص ) مصغر حَمراء. یعنی زن سپید. ( منتهی الارب ).
حمیراء. [ ح ُ م َ ] ( اِخ ) لقب عایشه صدیق رضی اﷲ عنها. ( مهذب الاسماء ). عایشه رضی اﷲ عنها. ( منتهی الارب ). لقبی که حضرت رسول عایشه را بدان خوانده است :
از سر زهد و صفا در شخص او
هم خدیجه هم حمیرا دیده ام.خاقانی.مصطفی آمدکه سازد همدمی
کلّمینی یا حمیرا کّلمی
ای حمیرا اندر آتش نه تو نعل
تا ز نعل تو شود این کوه لعل
این حمیرا لفظ تأنیث است و جان
نام تأنیثش نهند این تازیان.مولوی.

معنی کلمه حمیراء در فرهنگ معین

(حُ مَ ) [ ع . ] (ص . ) مصغر حمراء، زن سرخ روی .

معنی کلمه حمیراء در ویکی واژه

مصغر حمراء، زن سرخ روی.

جملاتی از کاربرد کلمه حمیراء

روی ابو هریرة قال: دخل عیینة بن حصن علی النّبی (ص) بغیر اذن و عنده عائشة، فقال له النّبی (ص): یا عیینة فاین الاستیذان؟ قال یا رسول اللَّه: و ما استاذنت علی رجل من مضر منذ ادرکت، ثمّ قال: من هذه الحمیراء الی جنبک؟ فقال: هذه عائشة امّ المؤمنین، فقال عیینة: أ فلا اترک لک عن احسن الخلق؟ فقال رسول اللَّه (ص): انّ اللَّه قد حرّم ذلک. فلمّا خرج قالت عائشة: من هذا یا رسول اللَّه؟ قال: هذا احمق مطاع و انّه علی ما ترین لسیّد قومه.
و فی روایة انس بن مالک رضی اللَّه عنه قال: بعثنی النبی الی عایشه، فقلت لها اسرعی، فانی ترکت رسول اللَّه (ص) یحدّثهم بحدیث لیلة النصف من شعبان، فقالت یا انس اجلس حتی احدثک عن لیلة النصف من شعبان، قالت کان لیلة النصف من شعبان لیلتی، فجاء النبی (ص) حتی دخل معی فی لحاف، فانتبهت من اللیل فلم اجده قلت ذهب الی جاریته ماریة القبطیة، قالت: فخرجت و مررت بالمسجد فوقعت رجلی علیه و هو ساجد و هو یقول: سجد لک خیالی و سوادی و آمن بک فؤادی و هذه یدیّ التی جنیت بها علی نفسی، فیا عظیم هل یغفر الذنب العظیم الا الرب العظیم، اغفر لی الذنب العظیم، ثم رفع رأسه، فقال: اللهم هب لی قلبا تقیا نقیا من الشرک بریّا، لا کافرا و لا شقیا. ثم عاد فسجد فقال: اقول لک کما قال اخی داود، اعفّر وجهی فی التراب لسیدی و حق لسیدی ان تعفّر الوجوه لوجهه. ثم قال یا حمیراء ا ما تدرین ما هذه اللیلة؟ هذه لیلة النصف من شعبان، ان للَّه فی هذه اللیلة عتقاء من النار بعدد شعر غنم کلب. قالت: قلت یا نبی اللَّه، و ما بال غنم کلب‌.
روی عن عائشة انّها قالت: یا رسول اللَّه ما الّذی لا یحلّ منعه؟ قال: «الماء و النّار و الملح.» فقالت: یا رسول اللَّه: هذا الماء فما بال النّار و الملح. فقال لها: یا حمیراء «من اعطی نارا فکانّما تصدّق بجمیع ما طبخ بذلک النّار و من اعطی ملحا فکانّما تصدّق بجمیع ما طیّب بذلک الملح و من سقی شربة من الماء حیث لا یوجد الماء فکانّما احیی نفسا».