حق اشتراک

تئاتر لیبر عضو می‌پذیرفت و از اعضا خود حق اشتراک دریافت می‌کرد و نمایش‌های آن را تنها اعضا می‌توانستند ببینند، از این رو از ممیزی معاف بودند؛ بنابراین بسیاری از نمایشنامه‌هایی که به دست او می‌رسید آثاری بودند که مجوز نمایش در تئاترهای رسمی را نداشتند و غالباً از آثار طبیعت‌گرا بودند. تئاتر لیبر به خاطر اجرای کمدی‌های رُس (نمایش‌هایی که اصول اخلاقی رایج زمانه را نقض می‌کنند) انگشت‌نما شد.

دست‌مزد اعضا در برخی سازمان‌ها همچون سازمان‌های سندیکایی نیز با عنوان حق اشتراک اشاره می‌شود.

در ۲۴ مارس ۲۰۰۹ بود که لست. اف‌ام اعلام داشت، تمامی کاربرانی که خارج از بریتانیا، آمریکا و آلمان زندگی می‌کنند باید مبلغی بالغ بر ۳ یورو را برای استفاده از رادیو لست. اف‌ام به عنوان حق اشتراک پرداخت کنند. البته این سیستم قرار بود در تاریخ ۳۰ مارس اجرا شود ولی تا ۲۲ آوریل به تأخیر افتاد. این تصمیم مخالفت‌های زیادی را ایجاد کرد. بیشتر این مخالفت‌ها در وبلاگ لست. اف‌ام نمود پیدا کرد.

او را شناس و بس که دگر هرچه هست و نیست در اتصال وحدت حق اشتراک نیست

از ۱۹۳۱–۱۹۳۴ میلادی آلیک هر هفته در چهار صفحه به چاپ می‌رسید که در این مقطع مجموعاً ۱۷۵ شماره از آن منتشر شد. حق اشتراک ماهیانه در شروع کار سه قران، برای خارج از کشور پنج فرانک و قیمت تک فروشی آن یک قران بود.

در فروش انحصاری محصولات، استفاده از شیوه فروش حق اشتراکی دوره‌ای (ماهانه، سالانه یا فصلی) برای استفاده یا دست‌رسی به فراوردهها و خدمات، مرسوم است و در مورد برنامه‌های ناسودبر همچون اپرا یا ارکستر سمفونی فروش بلیت‌های فصلی برای اجراهای یک فصل انجام می‌شود.