حسیر

گر امروز غافل توی همچنین بر این درد فردا بمانی حسیر

دشمن من شدی بدانکه چو من حاضر آیم تو می حسیر شوی

یا حَسْرَةً عَلَی الْعِبادِ معنی حسرت غایت اندوه است و کمال غم که دل را شکسته کند و کوفته، یعنی یدع القلب حسیرا. و تأویل کلمه آنست که: یا حسرة ان کنت آتیة فهذا اوانک، و این ندای درد زدگانست بر خویشتن همچنانک یعقوب پیغامبر علیه السلام گفت: «یا اسفی علی یوسف» ای اندها که آمد بر فراق یوسف.

بی نظیر و ملی آن بود که گشتند به قهر عمرو و عنتر به سر تیغش خاسی و حسیر

بنگر ز روزگار چه حاصل شدت جز آنک با حسرت و دریغ فرو مانده‌ای حسیر

تقول العرب: یا حسرة یا لهفا، یا حسرتی یا لهفی، یا حسرتای یا لهفای. تقول هذه الکلمة فی نداء الاستغاثة و الحسرة ان تأسف النفس اسفا تبقی منه حسیرا، ای منقطعا و قیل: «یا حسرتی» یعنی یا ایّتها الحسرة هذا اوانک، عَلی‌ ما فَرَّطْتُ فِی جَنْبِ اللَّهِ ای قصّرت فی طاعة اللَّه و اقامة حقّه. و قیل: علی ما ضیّعت فی ذات اللَّه. قال مجاهد: فِی جَنْبِ اللَّهِ ای فی امر اللَّه، کقول الشاعر:

هر زمانی باز گردد دیده ادراک و وهم ز آفتاب رفعت او خاسئاً و هوالحسیر