حبسگاه

هست بر سقف او یکی روزن که شود حبسگاه ازآن روشن

نشگفت‌،‌ازین‌دو آتش‌سوزان که با منست کاین حبسگاه تیره شود قبلهٔ مغان

دلش چون حبسگاهش غمگن و تنگ غم‌انگیزش نوا و سوگ آهنگ

رو به بازی نگر که افکندند چون شیر نرم به حبسگاه اندر

حبسگاه موقتی تنگ است همه‌جا بین حبسیان جنگ است