جویدنی

ممنوعیت جویدن آدامس در این کشور سال ۱۹۹۲ تصویب شد زیرا مردم سنگاپور به همه سطوح آدامس‌هایشان را می‌چسباندند این قانون تا سال ۲۰۰۴ ادامه داشت تا اینکه در این سال تجدید نظری صورت گرفت و فروش آدامس‌های جویدنی نیکوتین دار آزاد شد آنهم تنها در مواردی خاص.

در واقع آدامس نوعی جویدنی با مادهٔ نرم و منسجم است که بافت آن مانند لاستیک است زیرا خواص فیزیکی و شیمیایی اجزای پلیمر و رزین در آن است.

آدامس جویدنی است که معمولاً برای خوش‌بو کردن دهان، سرگرمی و پاکیزگی دندان به کار می‌رود. پیش‌تر به آن سَقِّز گفته می‌شد.[نیازمند منبع]

نیاکان آدامس‌های جویدنی از روییدنی‌های طبیعی ساخته می‌شدند. در جویدنی‌های اولیه به فواید تغذیه‌ای، تحریک اشتها و تمیز کردن دندان توجهی نمی‌شد و مردم صرفاً به دنبال چیزی برای جویدن بودند. پیش‌تر صمغ به‌دست آمده از قطران پوست درختِ غان این نیاز را پاسخ می‌داد. پارافین نیز یک پایه آدامس رایجِ دیگر بود، گرچه نمی‌توان آن را تا زمانی که در دهان گرم و مرطوب شود جوید.[نیازمند منبع]