معنی کلمه جولقی در لغت نامه دهخدا
ناگهانی جولقیی میگذشت
با سر بیمو بسان طاس و طشت.مولوی.رجوع به جولخی شود.
جولقی. [ ج َ / جُو ل َ ] ( ص نسبی ) جولخی. جولقی. رجوع به جولقی شود.
جولقی
ناگهانی جولقیی میگذشت
با سر بیمو بسان طاس و طشت.مولوی.رجوع به جولخی شود.
جولقی. [ ج َ / جُو ل َ ] ( ص نسبی ) جولخی. جولقی. رجوع به جولقی شود.
معنی کلمه جولقی در فرهنگ عمید
معنی کلمه جولقی در فرهنگ فارسی
جولخی جولقی
معنی کلمه جولقی در دانشنامه آزاد فارسی
(به اعتقاد برخی، مخفف جوالق، به معنی نوعی پوشش که درویشان به تن کنند و جوالقی نیز به معنی جوال ساز یا جوال فروش) در اصطلاح صوفیان، به گروهی از قلندران گویند که لباسی از پشم و جوال با وصله های رنگارنگ بر تن می کردند. در حقیقت این خرقۀ پشمین و ضخیم را جمعی از قلندران برای تمایز از دیگران بر تن می کرده اند. این گروه ریش خود را می تراشیدند و سر خود را برهنه می کردند و حلقه ای آهنین بر گردن می افکندند. گروهی از قلندرها، شیخ حسن جوالقی، درویشی ایران تبار، را به عنوان پیشوا برگزیدند. او اصول جوالیقی ها را به وجود آورد و در نزدیکی قاهره خانقاهی برای پیروان و مریدان خود ایجاد کرد. وی بنابر عادت، ریش خود را می تراشید و با سر برهنه در میان مردم ظاهر می شد. بعدها، اگرچه او از بدعت های خود دست برداشت، اما مریدانش روش او را همچنان ادامه دادند و لباس مخصوصی به نام جامۀ ایرانیان و مغان بر تن کردند.
جملاتی از کاربرد کلمه جولقی
جولقیی سربرهنه میگذشت با سر بی مو چو پشت طاس و طشت