جن گیر

متون آیینی و افسون سومری و اکدی با یک حرفه خاص مرتبط بودند، متخصصی که در اکدی آشیپو یا مشمشو نامیده می‌شود، به عنوان «جن گیر» ترجمه می‌شود. نوشته‌های خط میخی، افسانه‌های عملی آنها را تشکیل می‌داد و آشیپوتو را به عنوان «افسانه جن‌گیر» یا، به سادگی، «جادو» ترجمه می‌کرد. شومر توضیح می‌دهد که خود سنت بابلی «این مجموعه از متون را دارای قدمت زیادی می‌دانست که در نهایت توسط خود انکی، خدای خرد و جن‌گیری نوشته شده‌است».