جلبک سبز
معنی کلمه جلبک سبز در دانشنامه عمومی
باور دانشمندان بر این است که گیاهان خشکی یا رویان داران ( embryophytes ) از سنگ خزه تباران منشأ گرفته اند. از آنجا که رویان داران جلبک نیستند و بنا بر این بیرون از این گروه قرار دارند، جلبک های سبز یک گروه نافراگیر ( paraphyletic ) به شمار می آید. البته کلادی که هم جلبک های سبز و هم رویان داران را شامل می شود یک گروه فراگیر ( monophyletic ) است. به این کلاد، سبزگیاهان ( Viridiplantae ) می گویند.
جلبک های سبز مانند سایر گیاهان پیشرفته از ساختمان سلولی پیچیده ای ساخته شده اند که در بین تمامی انواع جلبک ها، گروه جلبک های سبز به علت داشتن برخی از ویژگی ها شبیه به گیاهان سبز هستند. یکی از این ویژگی ها، ذخیره کردن نشاسته در آن ها است، به گونه ای که مواد باقی مانده هیدرات کربن به صورت نشاسته در بافت های جلبک ذخیره می شوند و چون نشاسته ترکیبی است که فقط در گیاهان سبز وجود دارد بنابر همین امر یکی از ویژگی های گیاهان در جلبک ها قابل مشاهده است.
همچنین غشاء هسته در جلبک های سبز همانند غشاء هسته در سلول های گیاهی دارای دو دیواره و یک منفذ است و در نهایت این مواد دی ان ای که به هنگام تقسیم به شکل رشته های کوچک و مشخص کروموزومی ظاهر می شوند در یک یا دو هسته سلولی وجود دارند. برخی از جلبک ها دارای اندامی به نام تاژک هستند که برای حرکت کردن از آن استفاده می کنند. جلبک های سبز آبی نیز دارای یک یا دو تاژک هستند. یکی از این نمونه جلبک ها، «کلامیدوموناس» است که تقریباً در همه جا پراکندگی دارد. کلامیدوموناس در تمامی زیستگاه های آبی و خشکی و گاهی در گرد و غبار نیز مشاهده می شوند. این جلبک ها به راحتی قابل کشت و تکثیر هستند.
از این نمونه جلبک ها در موارد آزمایشگاهی، پژوهش های ژنتیکی، زیست شیمیایی، فتوسنتزی و غیره استفاده می کنند. جلبک کلامیدوموناس از طریق غیر جنسی ( انجام تقسیمات میتوزی ) تکثیر می شود و علاوه بر این از روش جنسی نیز که با تغییر دو سلول و تبدیل آن ها به گامت های نر و ماده صورت می گیرد، تکثیر می شود.
گروه دیگری از جلبک های سبز وجود دارند که به «جلبک های سبز ریسه ای» معروف هستند و از جمله جلبک های پرسلولی به شمار می روند. از نظر بسیاری از کارشناسان و پژوهشگران، جلبک های ریسه ای از تک سلولی ها یا کلنی های تکامل یافته هستند.
معنی کلمه جلبک سبز در ویکی واژه
جملاتی از کاربرد کلمه جلبک سبز
جلبک سبز یا سیانوباکتری، شریک فتوسنتز کننده است که با استفاده از نور خورشید مواد آلی را تولید می‌کند و این مواد تولید شده توسط شریک قارچی به مصرف می‌رسد. شریک قارچی در مقابل نیز منافع متعددی برای شریک فتوسنتز کننده دارد. از جمله اسیدهایی که توسط شریک قارچی ترشح می‌شوند، باعث انحلال و کلاته شدن ترکیبات معدنی بستر می‌شوند و دسترسی شریک فتوسنتز کننده به این مواد تسهیل می‌شود و در نتیجه موجب آسیب‌هایی بر سطح سنگ می‌گردد. به علاوه با استفاده از رشد و تورم برخی از ساختارهای رویشی همانند هیف‌ها، ریزوئیدها و ریسه باعث به وجود آمدن تنش‌های و شکستگی‌هایی در سطح سنگ می‌شوند.
کاهوی دریایی به‌رغم نامش، یک جلبک سبز است نه یک گیاه گلدار. در آب‌های کم عمق رشد می‌کند و اغلب در جاهایی که جریان آب به زور وارد دریا می‌شوند، یافت می‌گردد. برگ‌های ساقه‌ای سبز رنگ باریک و نیمه شفاف هستند و در جریان‌های آرام به اطراف تکان می‌خورند مانند بسیاری دیگر از علف‌های دریایی کاهوی دریایی چرخه زندگی پیچیده‌ای دارد که شامل دو شکل دو شکل گیاهی مختلف یا دو نسل است.