تیجان

احمد بن محمد تیجانی حسنی (۱۷۳۵–۱۸۱۵ میلادی)، (۱۱۵۰ در الجزایر - ۱۲۹۹ قمری در فاس) صوفی و بنیان‌گذار طریقهٔ تیجانیه در مغرب عربی بود.

ناداهم صائح من بعد ما دفنوا این الا سرّة و التیجان و الحلل؟

این شهر از متعلقات عراق عجم بوده‌است؛ نام این شهر تاریخی، بنا به روایات تغییر یافته لفظ آتشدان است که در گذر تاریخ نام این مکان از آتشدان به دلایل مختلف به ابرشتیجان، براشتیجان، سیجان، استجان، اشتیجان برگردانده شده‌است و النهایه آشتیان نام گرفته است. از جمله توابع این شهرستان، روستای تاریخی سیاوشان است که سرشار از مناظر طبیعی توام با آب و هوای مطبوع میزبان میهمانان از اقصی نقاط کشور است. موقعیت جغرافیایی آشتیان طول ۳۴ و عرض ۵۵ درجه جغرافیایی است.

در تاریخ قم، آشتیان به صورتهای وره ابرشتیجان، براشتیجان، استجان، اشتیجان و سیجان آمده‌است. دهگان در تاریخ اراک آورده‌است: «ابر به معنی فراز است و چون شهر جدید بر فراز ده مخروبه بنا شده ابر آشتیجان نام نهاده‌اند.» ولی برخی نویسندگان معاصر صورتهای مختلف را که در تاریخ قم آمده‌است منطبق بر آشتیان نمی‌دانند.

پس از فوت شیخ احمد تیجانی در سال ۱۲۳۰ هجری، طبق وصیت وی، پسرانش جانشینی و رهبری فرقه را بر عهده گرفتند.