تکنوکرات

کتاب‌های «مردان جمهوری اسلامی چگونه تکنوکرات شدند» و «اقتصاد سیاسی جمهوری اسلامی»، از آثار سیاسی اوست. او کتاب «زندگی در زندان اوین و رجایی شهر» را به عنوان خاطرات خود از دوران حبسش در بین سال‌های ۸۸ تا ۹۳ را منتشر کرده‌است. این خاطرات در قالب نامه‌های او به همسرش نوشته شده‌است. این کتاب را انتشارات باران در سوئد منتشر کرده‌است. این کتاب به زبان انگلیسی هم ترجمه شده‌است.

کاسیگین که در دوران حکومت برژنف به ریاست جمهوری اتحاد جماهیر شوروی سابق هم رسید، یک شخصیت تکنوکرات و طرفدار تکنولوژی بود و چنان در این امر به آگاهی دست یافت که در جریان سفرهای خارجی خود، هنگام بازدید از مؤسسات صنعتی، با طرح سؤالات خود موجب شگفتی می‌شد. هنگامی که کاسیگین در ۶۰ سالگی به نخست‌وزیری شوروی رسید، برخلاف خروشچف، نه تنها اهل هیاهو و غوغا نبود، بلکه کمتر از هر نخست‌وزیری خود را نشان می‌داد.

با پایان دوران دیکتاتوری فردیناند مارکوس که در ۱۹۶۵ جایگزین پدر گلوریا آرویو در کاخ ریاست جمهوری فیلیپین شده بود و انتخاب کرازون آکینو به این سمت در ۱۹۸۷، آرویو به دولت فیلیپین فراخوانده شد. او کار خود را در مرکز تجارت و صنعت فیلیپین آغاز کرد. مهم‌ترین مسئولیت او نظارت بر صنعت نساجی کشور شد. به گفته نویسنده روزنامه فیلیپین دیلی اینکویرر: «آرویو یکی از متهورترین تکنوکرات‌های جوانی بود که دولت آکینو به خدمت گرفته بود تا برای بازسازی کشوری که فساد گسترده ناشی از دیکتاتوری تلاش کنند».

کیان دارای دیدگاه چپ اسلامی بود و نیاوران دارای دیدگاه تکنوکراتی است.

با شکست طالبان توسط نیروهای ناتو که با کمک برخی از گروه‌های باقیماندهٔ مجاهدین شکل گرفت. گروه‌های مختلف مجاهدین، و عده‌ای از تکنوکراتهای افغانستان و طرفداران شاه سابق، ظاهرشاه در شهر بن حکومت انتقالی را به وجود آوردند که مجاهدین به علت داشتن قدرت نظامی نقش زیادی در آن داشتند. این روند با اعتراض جدی بعضی از گروه‌های رقیب مجاهدین، ان جی او‌های خارجی و فعالان حقوق بشر افغانستان که بسیاری از مجاهدان را جنایتکار جنگی می‌دانستند و مایل به حذف مجاهدین از قدرت و محاکمهٔ برخی از رهبران جهادی هستند قرار گرفت.