تمیمه

معنی کلمه تمیمه در لغت نامه دهخدا

( تمیمة ) تمیمة. [ ت َ م َ ] ( ع اِ ) تعویذ ومهره پیسه که در رشته کرده در گردن اندازند برای دفع چشم بد. ج ، تمیم ، تمائم. و فی الحدیث : من علق تمیمة فلا اتم اﷲ له و اما المعاذات اذا کتب فیها القرآن و اسمأاﷲتعالی فلابأس بها. ( منتهی الارب ). به معنی تعویذ و مهره سیاه و سفید که در گردن طفلان اندازند.( از غیاث اللغات ) ( از آنندراج ). تمیمه :
تا وصف او تمیمه من شد به جنب من
تمتام ناتمام سخن بود بو تمام.خاقانی.زهی تمیمه حسان ثابت واعشی
خهی یتیمه سحبان وائل و عتاب.خاقانی.پیش چنین تحفه کو تمیمه عقل است
واحزن ، از جان بو تمام برآمد.خاقانی.

معنی کلمه تمیمه در فرهنگ معین

(تَ مِ ) [ ع . تمیمة ] (اِ. ) طلسمی که برای دفع چشم زخم به گردن اطفال آویزند. ج . تمایم .

معنی کلمه تمیمه در فرهنگ عمید

مُهره یا طلسمی که برای دفع بلا و چشم زخم به گردن اطفال آویزان کنند، تعویذ، حرز.

معنی کلمه تمیمه در فرهنگ فارسی

مهره یاطلسمی که به گردن اطفال آویزان کنندبرای، دفع بلاوچشم زخم، تمائم وتمیمات جمع
( اسم ) مهره یا طلسمی که برای دفع چشم زخم بگردن اطفال آویزند بازونبد چشم آویز گردن بند . جمع : تمائم ( تمایم ) تمیمات .

معنی کلمه تمیمه در ویکی واژه

تمیمة
طلسمی که برای دفع چشم زخم به گردن اطفال آویزند.
تمایم.

جملاتی از کاربرد کلمه تمیمه

تو ز غیبت جنیبتش بستی وز نمیمه تمیمه پیوستی
نی دل به تیته و تل و طوق و تمیمه داشت نی بهر رسته در و عقد گهر گریست
مهر دوشیزگی تمیمهٔ او مهر تابنده در مشیمهٔ او
تا وصف او تمیمهٔ من شد بجنب من تمتام ناتمام سخن بود بو تمام
پیش چنین تحفه کو تمیمهٔ عقل است واحزن از جان بوتمام برآمد
زهی تمیمهٔ حسان ثابت و اعشی زهی یتیمهٔ سحبان وائل و عتاب