تلحین. [ ت َ ] ( ع مص ) به آواز خوش و حزین خواندن ، یقال : لحن فی قرائته ؛ ای طرب فیها. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ). تغییر دادن کلمه است برای زیبائی صدا و این عمل مکروه و بدعت است.( از تعریفات جرجانی ). || به خطا نسبت کردن. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ).
معنی کلمه تلحین در فرهنگ فارسی
به آواز خوش و حزین خواندن . یا به خطا نسبت کردن .
جملاتی از کاربرد کلمه تلحین
مکن بوجهل سان ای حاسد بدگوی انکارش مکن جالوت‌وار ای دشمن بدگوی تلحینش