تعمیرگاه
معنی کلمه تعمیرگاه در فرهنگ فارسی
جملاتی از کاربرد کلمه تعمیرگاه
در پایان سال ۱۹۳۲، از تعداد رفت‌وآمد مسافران کاسته شد و المپیک به تعمیرگاه رفت. این کشتی در مارس ۱۹۳۳ به خدمت فعال برگشت. موتورهای المپیک به بهترین نحو کار خود را انجام می‌دادند و این کشتی دوباره سرعت ۲۳ گره دریایی را ثبت کرد. مسافران المپیک در آن سال‌ها ۶۱۸ نفر از کابین‌های درجه یک، ۴۴۷ نفر جهانگرد و فقط ۳۸۲ نفر در کابین‌های درجه سه بودند. سال ۱۹۳۳ بدترین سال برای المپیک از نظر تجاری بود و جمعاً کمتر از ۱۰٬۰۰۰ نفر مسافر سوار کرد. در سال ۱۹۳۴ شرکت وایت استار با شرکت کنارد یکی شد و این یکی شدن باعث شد سرمایه‌هایشان را برای کشتی آرام‌اس کوئین مری بگذارند. المپیک از سرویس کنار کشیده شد و در سال ۱۹۳۵ به سر جان جارویس به قیمت ۱۰۰٬۰۰۰ پوند فروخته شد و اندکی بعد در سال ۱۹۳۷ تخریب و اوراق شد.
دو مکانیک به نام‌های یوهان بابتیست وینکلهوفر و ریچارد آدولف یِنیکه، از سال ۱۸۸۵ در شهر «کمنیتس» تعمیرگاه دوچرخه داشتند. آنان پس از یک سال، خود تولیدکنندهٔ دوچرخه شدند، که با نام «واندرر» به بازار عرضه شد.
اتو رنک در سال ۱۸۸۴ در وین به دنیا آمد. خانواده وی یهودی بودند و پدر و مادرش، سایمون روزنفلد و کارولین فیشر نام داشتند. گفته می‌شود پدرش مشکل مصرف الکل داشت و زیاد به خانواده اهمیت نمی‌داد. اتو فردی مذهبی نبود و آرامش را در موسیقی و کتاب دنبال می‌کرد. آثار هنریک ایبسن، آرتور شوپنهاور و فردریش نیچه را مطالعه کرده بود. او مدرسه بازرگانی را تمام کرده و در یک تعمیرگاه به عنوان یک کلیدساز مشغول به کار شد. از طرف دیگر، برادر بزرگ‌ترش حقوق خواند. اتو نتوانست ادامه تحصیل دهد زیرا خانواده فقط برای ادامه تحصیل یکی از فرزندان پول داشت.
احمد فرزند علی‌اکبر خیامی و اصالتاً مشهدی بود. پدربزرگ او عبدالله خیامی از مشروطه خواهان فعال عصر خود بود. پدر احمد خیامی کامیون‌دار بود. ارتش شوروی که در دوران جنگ جهانی اول مشهد را اشغال کرده بود، کامیون‌های او را مصادره و پس از پایان جنگ به شوروی منتقل کرد. علی اکبر خیامی از آن پس مکان توقف گاه کامیون‌ها را تبدیل به تعمیرگاه کامیون نموده به کسب و کار ادامه داد. احمد و برادرش محمود کار را با راه اندازی کارواش در گاراژ پدر آغاز کردند. او در مورد علاقه‌ای که به اتومبیل داشت می‌گوید: «در سرمای زمستان آنقدر روی اتومبیل‌ها کار می‌کردم که دست‌هایم ترک می‌خورد و بنابراین ناچار می‌شدم پیه داغ‌کرده روی آن بریزم تا زخم‌هایم التیام پیدا کند.»
پایونیر کورپوریشن (به ژاپنی: パイオニア株式会社) یک شرکت چندملیتی ژاپنی متخصص در طراحی و ساخت انواع محصولات چندرسانه‌ای دیجیتال می‌باشد. این شرکت توسط نوزومو ماتسوموتو در سال ۱۹۳۸ و به عنوان یک تعمیرگاه رادیو و بلندگو در شهر توکیو، ژاپن تأسیس شد. مدیرعامل کنونی پایونیر؛ سوسیومو کوتانی است.