تخت کئی

بیامد به تخت کئی برنشست کمر بر میان بست و بگشاد دست

بیامد به تخت کئی بر نشست همه بند و نیرنگ تو کرد پست

روانم بر آن جای نیکان برد که این تاج و تخت کئی بگذرد

سراپای کودک همی بنگرید همی تاج و تخت کئی را سزید

چو شش ماه بگذشت او هم بمرد به هرمزد تخت کئی را سپرد

پیاده شد از اسب و بردش نماز بدو تاج و تخت کئی داد باز

تو از باستان یادگار منی به تخت کئی بر بهار منی

چو آمد دل تاجور باز جای به تخت کئی اندر آورد پای