تجویز دارو
معنی کلمه تجویز دارو در ویکی واژه
جملاتی از کاربرد کلمه تجویز دارو
برداشت‌های متفاوت از مفهوم هومرگ (اتانازی) وجود دارد؛ مثلاً در روش غیرمستقیم، پزشک با تجویز دارویی، فقط مقدمات مرگ بیمار را فراهم می‌کند و بیمار با آگاهی کامل به استقبال مرگ اختیاری می‌رود.
در این بخش، بیماران به‌طور لحظه‌ای و شبانه‌روزی تحت پایش قرار داشته و درمان‌ها به صورت تهاجمی و نیمه تهاجمی انجام می‌شود. منظور از نیمه‌تهاجمی سامانه‌های پایش مستقیم مانند اندازه‌گیری مستقیم فشار خون درون سرخ‌رگ یا درون جمجمه و ایجاد و تحریک تنفس درون نای توسط دستگاه تنفس مصنوعی است. بیشتر تجویز دارویی، داروهای مراقبت ویژه بوده که به بیماران داده می‌شود.
هرچند ویچتروئه به عنوان مخترع لنزهای تماسی شناخته شده، اما نوآوری‌های او پایه و اساس فناوری‌های پیشرفته پزشکی مانند بیومواد «هوشمند» را ایجاد کرد که برای بازیابی بافت‌های همبند انسان و قابلیت تشخیص زیستی استفاده می‌شود. همچنین پلیمرها، که الهام بخش استاندارد جدیدی برای تجویز دارو هستند.
حقیقت دوم، دلبستگی‌ها را به‌عنوان باعث و بانی این بیماری باز می‌شناسد. سومین حقیقت، شرایط را سنجیده و اعلام می‌کند که بهبود امکان‌پذیر است. حقیقت چهارم، تجویز دارو برای دست یافتن به سلامت است.
در ۲ مارس ۲۰۱۸ گروهی از پژوهشگران در سوئد و فنلاند اعلام کردند که بر اساس تصویر پیچیده‌تری که آن‌ها از دیابت کشف کرده‌اند، دورهٔ جدیدی در تجویز داروها برای دیابت آغاز شده‌است. این دانشمندان می‌گویند بیماری دیابت دارای پنج نوع مختلف است که درمان متناسب برای هر نوع می‌تواند جداگانه تهیه و تجویز شود. آن‌ها می‌گویند این نتیجه‌گیری آیندهٔ مراقبت از دیابت را دگرگون خواهد کرد اما تغییرات در درمان سریعاً صورت نخواهد گرفت. این مطالعه توسط مرکز دیابت دانشگاه لوند در سوئد و مؤسسهٔ پزشکی مولکولی فنلاند بر روی ۱۴٫۷۵۵ بیمار همراه با بررسی دقیق خون آن‌ها انجام شده‌است.
بحث‌هایی دربارهٔ اثرات پرولیفراتیو این داروها (افزایش رشد سلول‌ها) بر روی لوزالمعده وجود دارد. دیابت با بروز پانکراتیت حاد و سرطان لوزالمعده در ارتباط است. با آنکه برخی پژوهش‌های اخیر، شواهدی مبنی بر ایجاد پانکراتیت یا سرطان توسط این داروها پیدا نکرده‌اند، اما یک مطالعه در سال ۲۰۱۷ میلادی نشان داد که تجویز اینکرتین‌ها با افزایش احتمال بروز سرطان لوزالمعده (در مقایسه با تجویز داروهای ضد دیابت غیر انسولینی) مرتبط است.
نام او امروزه با نشانه تروسو در بدخیمی، تست تروسو و «اجسام تروسو-لالومان» گره خوده و این توصیه را که «تا فرصتِ اثر هست، تجویز دارو را به‌سرعت شروع کنید» به او نسبت می‌دهند، هرچند «میشل-فیلیپ بووار» ۴۰ سال پیش‌تر، همین حرف را زده بود.
اگرچه هیچ درمانی برای اوتیسم وجود ندارد، اما مداخلات رفتاری زودهنگام می‌تواند به کودکان مبتلا به تأخیر در گفتار کمک کند تا مهارت‌های خودمراقبتی، اجتماعی و زبانی خاصی را کسب کنند. با این حال، زندگی مستقل و بهره هوشی بالا در افرادی که نیازهای حمایتی بالاتری دارند بعید است، بنابراین مداخله برای این افراد مستلزم یافتن و یادگیری و تعمیم شیوه‌های ارتباطی جایگزین در جامعه و فرد است. تجویز داروهای ضدروان‌پریشی همچون ریسپریدون و آریپیپرازول و تأثیر آنان برای کاهش صفات تحریک و حس آزار در افراد اوتیستیک به خوبی در منابع علمی تثبیت شده‌اند.
می‌اندازد. کنترل قند خون چه به صورت تجویز دارویی و چه به صورت غذایی و همچنین تجویز انسولین به صورت کوتاه مدت زخم را بهبود می‌بخشد و قند اولیه را کنترل می‌کند.
در انسفالوپاتی پورتوسیستمیک یا کبدی، تجویز داروهای مخدر و آرامبخش خطرناک و ممنوع است.