تاشه
جملاتی از کاربرد کلمه تاشه
در جریان جنگ جهانی دوم، تعداد زیادی اردوگاه توقیفی در دولت مستقل کرواسی برپا شدند که بیشتر آن‌ها توسط مقامات کروات اوستاشه اداره می‌شدند، اما تعدادی دیگر نیز توسط آلمان نازی و ایتالیای فاشیست گردانده می‌شدند.
وَ قَرْنَ فِی بُیُوتِکُنَّ و در خانهای خویش آرام گیرید، وَ لا تَبَرَّجْنَ و نیز اظهار زینت و محاسن خویش مکنید، تَبَرُّجَ الْجاهِلِیَّةِ الْأُولی چنانک اهل جاهلیت پیشین کردند در روزگار نادانان نخستین، وَ أَقِمْنَ الصَّلاةَ و نماز بپای دارید، وَ آتِینَ الزَّکاةَ و از مال بدهید، وَ أَطِعْنَ اللَّهَ وَ رَسُولَهُ و فرمان برید خدای را و رسول او را، إِنَّما یُرِیدُ اللَّهُ میخواهد اللَّه، لِیُذْهِبَ عَنْکُمُ الرِّجْسَ که از شما ببرد همه تاشها و ناخوشها، أَهْلَ الْبَیْتِ ای خاندان رسول، وَ یُطَهِّرَکُمْ تَطْهِیراً (۳۳) و پاک کند شما را پاک کردنی.
تو که در وجود تاشه فضل از کرم مدح تو گدا گوید
در اوایل آوریل ۱۹۴۵، و هنگامی که پارتیزان‌ها در نزدیکی استارا گرادیشکا در حال جنگ بودند، اوستاشه پاکسازی اردوگاه را آغاز کرد و برخی از زندانیان را کشت و دیگران را به لپگلاوا و از آنجا به یاسنوواتس منتقل کرد تا در آنجا پاکسازی شوند. چندین بازمانده، همچون سیمو (یا سیمه) کلائیچ که بعدها در دادگاه شاکیچ شهادت داد که لپگلاوا «وحشتناک بود، گویی که تمام شَر استارا گرادیشکا و یاسنوواتس در آن یکجا جمع شده باشد»، در راه انتقال به یاسنواتس از واگن قطار فرار کردند. کلائیچ بعدها پی به این برد که دو واگن دیگر قطار که آن‌ها نیز در ححال انتقال زندانیان به یاسنوواتس بودند در آنجا به آتش کشیده شدند. او در این باره در دادگاه شهادت داد.
زنیت غم‌پرورت از کربلا تاشهر شام شد به همراه سنان وشمر و خولی همسفر
درون اردوگاه شرایط بهداشتی نامناسبی وجود داشت. در طول چند ماه نخست وجود خود، اردوگاه توسط دو یا سه افسر پلیس به فرماندهی دراگوتین مایر نگهبانی می‌شد. پلیس‌ها به بازداشت‌شدگان اجازه دادند اردوگاه را برای خرید کالاهای ضروری در شهر، بازدید از بیمارستان در اوسییک و تماس با بستگان و دوستانشان ترک کنند. اگرچه بازداشت‌شدگان مجاز به خرید دارو و سم دفع آفت سیکلون ب برای ضد عفونی کردن بودند، اما قیمت آن‌ها برای زندانیان توسط اوستاشه بالا برده می‌شد.
آزمایش‌ها با گاز در ابتدا در اصطبل دامپزشکی انجام می‌شدند، و در آن جا اسب‌ها و سپس انسان‌ها نخست با استفاده از گوگرد دی‌اکسید و بعدها توسط سیکلون ب مسموم می‌شدند. کشتار با گاز نیز بر روی کودکان در حیاط اردوگاه آزمایش می‌شد و فرمانده اردوگاه، گروهبان اوستاشه آنته وربان، اثرات آن را مشاهده می‌کرد. بیشترین مرگ‌های ناشی از گازگرفتگی در اتاق زیر شیروانی «برج بدنام» روی می‌داد؛ جایی که در ماه مه چندین هزار کودک از منطقه کوزارا و در ژوئن ۱۹۴۲، ۲۰۰۰ کودک دیگر در آن کشته شدند. پس از آن، گروه‌های کوچکتری شامل ۴۰۰–۶۰۰ کودک و چند زن و مرد، با گازگرفتگی کشته شدند. در جریان محاکمه خود، وربان تأیید کرد که از گاز سیکلون ب استفاده می‌شده‌است.