تاراجگر

اینست کزو رخنه به کاشانهٔ من شد تاراجگر خانهٔ ویرانه من شد

آهوی شکارگیر شیران تاراجگر دل دیران

تاراجگران هستی موهوم ز فرصت توفیق یقینی که نداریم ربودند

تاراجگر خزان به گل زد خار و خس آشیانه ات کو؟

ندانسته ای خود که من مهدیم به این قوم تاراجگر عهدیم

غمناک پسین، زین مرو از راه، که ایام تاراجگر عمر تو را، عیش لقب کرد

تاراجگرگل بود بدمستی اجزاها کهسار تهی گردید از شوخی میناها

هجران تو بود، گفتمت تا دانی تاراجگر بساط برچیدهٔ ما