تأییدیه

حال دیگر املی وقت خود را صرف خوشحال کردن دیگران می‌کند از پدرش گرفته که بعد از دست دادن همسر خود دچار غم و اندوه شده تا همکار و همسایهٔ خود (البته به‌طور غیرمستقیم طوری که هیچ‌کدام متوجه نشوند) املی تنها کمک نمی‌کند بلکه با شیطنت آدم‌های منفی فیلم را نیز اذیت می‌کند و خود را یک زورو می‌داند. نکته جالب فیلم این است که املی برای اکثر کارهای خود به دوربین نگاه می‌کند و از تماشاگر تأییدیه می‌خواهد.

در حوزه زندگی شخصی، آن‌ها که تحت سرپرستی هستند ــ شامل زنان و خردسالان ــ نیز به‌همان طریق ناچار به کسب تأییدیه از جانب سرپرست‌شان (معمولاً پدر) برای انجام کاری خاص بودند. برای نمونه، پدر خانواده[یادداشت ۷] ازدواج پسرش را رسمیّت می‌بخشید.