بِساط

یا حَبِیْبُ لَوْ یَنْکَشِفُ رَمْزٌ مِنْ سِرِّ الَّذِیْ کانَ مُقَنَّعًا بِالسِّرِّ لَتَضْطَرِبُ أَفْئِدَةُ الَّذِیْنَ أَخَذُوا ما عِنْدَهُمْ وَنَبَذُوا ما عِنْدَ الرَّبِّ، إِنَّ حَضْرَتَکَ لَوْ تَتَفَکَّرُ فِیْما أَلْقَیْناکَ وَتَقُوْمُ عَلی ما ذُکِرَ بِالاسْتِقامَةِ الْکُبْری لَیَظْهَرُ مِنْکَ ما ظَهَرَ مِنْ قَبْلُ. یا حَبِیْبُ إِنَّ الطَّیْرَ بَیْنَ مَخالِیْبِ الظُّلْمِ وَالنِّفاقِ لا تَری لِنَفْسِها مِنْ وَکْرٍ لِتَسْکُنَ فِیْهِ وَلا مِنْ فَضاءٍ لِتَطِیْرَ إِلَیْهِ وَفِیْ مِثْلِ تِلْکَ الْحالَةِ تَدْعُ الْبَرِیَّةَ إِلی الْحَیوةِ الأَبَدِیَّةِ طُوْبی لأُذُنٍ واعِیَةٍ، نَسْئَلُ اللهَ أَنْ یَجْمَعَنا فِیْ بِساطٍ واحِدٍ وَیُؤَیِّدَنا عَلی ما یُحِبُّ وَیَرْضی.

رفیق اهل و سرا امن و باده نوشین بود اگر بهشت شنیدی بِساطِ دوشین بود

خانهٔ دل چو شد تمام و کمال گستریدی درو بِساط جمال

اِذا تَکَلَّمتَ فالأملاکُ ساجِدَةٌ دُونَ البِساطِ لِتَعظیمِ وَ اِجلالِ

و ابوالعباس عطا گوید رحمة اللّه علیه از قول خدای، عزّ و جلّ: «اِنَّ الّذینَ قالُوا رَبُّنَا اللّهُ (۳۰/فصّلت)، بِالمُجاهَدَةِ، ثُمَّ اسْتَقامُوا عَلی بِساطِ المُشاهَدَةِ.»

به بِساطِ که نهاده است قدم؟ که من امشب نشکیبم یک دم

وَ اللَّهُ جَعَلَ لَکُمُ الْأَرْضَ بِساطاً (۱۸) و اللَّه شما را زمین بر آب گسترانید.

در دلِ او هست نَشاط دگر دور و بر اوست بِساطِ دگر

بماندند یک هفته در آن رِباط ز هر قسم مأکولشان در بِساط

وَ اللَّهُ جَعَلَ لَکُمُ الْأَرْضَ بِساطاً ای فرشها لکم لتتصرّفوا علیها مجیئا و ذهابا و قیل: لِتَسْلُکُوا مِنْها سُبُلًا بیّنة من الارض و الفجاج جمع الفج و هو الطّریق الواسع، و قیل: سُبُلًا فِجاجاً ای طرقا مختلفة.

چون بنهم پای طرب بر بِساط از در و دیوار ببارد نِشاط