به‌آور

به‌آور

معنی کلمه به‌آور در لغت نامه دهخدا

بهاور. [ ب َ وَ ] ( ص مرکب ) ( از: بها + ور، اداة اتصاف ) بمعنی بهاگیر است که چیزی بسیارقیمت و پربها باشد. ( برهان ). متاع قیمتی و گرانمایه. ( آنندراج ). بهاگیر. پرقیمت. گرانبها :
بهاور درّی از دستم برون برد
به نیرنگ و به افسون دهرغدار.ابوالخطیر.چون بهاور گهر بیش بها
هنر اندر گهرش تضمین است.ابوالفرج رونی.قطره ز سفر شودبگوهر
گوهر به سفر شود بهاور.خاقانی.رجوع به بهاگیر شود.

معنی کلمه به‌آور در فرهنگ عمید

قیمتی، گران مایه، گران بها، قیمت دار.

معنی کلمه به‌آور در فرهنگ فارسی

قیمتی، گرانمایه، گرانبها، قیمت دار
( صفت ) بهاگیر پر قیمت گرانبها .

معنی کلمه به‌آور در فرهنگ اسم ها

اسم: بهاور (پسر، دختر) (فارسی) (تاریخی و کهن) (تلفظ: bahāvar) (فارسی: بَهاور) (انگلیسی: bahavar)
معنی: قیمتی، گران بها، پر ارزش، مرکب از بها ( ارزش ) + پسوند دارندگی

معنی کلمه به‌آور در دانشنامه عمومی

بهاور (ابهر). بهاور، روستایی از توابع بخش مرکزی شهرستان ابهر در استان زنجان ایران است.
این روستا در دهستان حومه قرار دارد و براساس سرشماری مرکز آمار ایران در سال ۱۳۸۵، جمعیت آن ۶۳ نفر ( ۱۰خانوار ) بوده است.

معنی کلمه به‌آور در ویکی واژه

(قدیم): به یقین، یقیناً. کسی را که در دل بُوَد مِهر حیدر/ شود سرخ‌رو در دو گیتی به آور. «رودکی»

جملاتی از کاربرد کلمه به‌آور

چه زیر پی پیل گشته تباه چه سرها بریده به‌آوردگاه