بندکش

اسرحدون همچنین در جنگ با کیلیکیه پادشاه آن کشور سان‌دوآری را به بندکشید.

این بنا برای نخستین بار در قرن پنجم هجری قمری، احتمالاً بر روی ویرانه‌های یک بنای زمان ساسانی ساخته شده، و در آن زمان از یک شبستان گنبد دار مربّع و تالار تاق دار بلند مرکّب بوده‌است. وقتی که مغولان در سال ۱۲۱۷ میلادی شهر اردبیل را نابود کردند، به مسجد جمعه آسیب فراوان وارد آمد و گنبد آن در سال ۶۵۰ هجری قمری دوباره ساخته شد و در آن زمان بعضی قسمت‌های آن با گچ پوشیده و بندکشی کاذب و توپی روی آن نقش گردید. در اواسط قرن هشتم هجری قمری، شبستان گنبد سفیدکاری شده و محراب گچی ساخته شد و روی آن با نقّاشی تزیین گردید.

در ورودی محوطه در سمت جنوب غربی است و آرامگاه درمیان حیاط قرار دارد و شکل آن از کف حیاط به بالا مربع و قسمت بالاتر ۸ ضلعی و بقیه تا زیر گلویی گرد، گنبد آن مخروطی شکل و همه بنا از آجر است که فاصله‌های آن بندکشی شده‌است.

آخرین مرمت انجام گرفته روی بنای آرامگاه مربوط به سال ۱۳۵۹ بوده‌است. در دی ۱۳۹۸ برنامهٔ مرمتی جدیدی شامل مرمت گنبد، تعویض ناودانی‌ها، مرمت بخش‌هایی از سردابهٔ داخل بنا، تعویض در ورودی بقعه و سردابه، بندکشی دیوارهای بقعه و … در دستور کار قرار گرفته‌است.

سه کولی تزئینی که به کمک آجرکاری و بندکشی های نقش دار از

در جریان پاکسازی سردابه در سال ۱۳۴۶ در درون محوطهٔ آجری و بندکشی شدهٔ زیر آرامگاه تعدادی تابوت چوبی بدون تزئینات که تعداد آن‌ها ۲۵ عدد ذکر شده کشف شده‌است که در درون آن‌ها اجسادی با قدمتی بسیار کمتر از مقبره قرار داشته که به سنت اسلامی دفن شده‌بودند. داریوش فرمانی رئیس ادارهٔ میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی شهرستان سنقر و کلیایی در سال ۱۳۹۳ این کشف را تأیید کرده و از عکس‌هایی از آن تابوت‌ها خبر داده‌است که اکنون در مرکز اسناد انقلاب اسلامی موجود است. او همچنین تأیید کرده‌است که مشخص نیست که آن تابوت‌ها به کدام نقطه منتقل شده‌اند.